маориф
ЭҲТИРОМ АЗ ЗАҲМАТ
Агар кас ба солҳои гузашта, айёми таҳсилу омӯзиш назар афканад, ҳамоно як силсила лавҳаҳои рангини зиндагӣ, лаҳзаҳои фаромӯшнашавандаи симои шахсони бузург, бахусус омӯзгорони ба дил наздик пеши назар меоянд.
Саидбой Шербоев, забоншиноси тоҷик, доктори илмҳои педагогӣ, профессор, узви вобастаи Академияи таҳсилоти Тоҷикистон аст, ки шуҷоату корномаи ӯ, дар ҷодаи илм шоистаи ситоиш ва омӯзишу таҳқиқ мебошад.
Ӯ солҳои 1963-1967 донишҷӯйи факултети филологияи тоҷики Институти педагогии шаҳри Душанбе буд. Аз соли 1967 то имрӯз дар таълим ва тарбияи кадрҳои омӯзгорӣ саҳми босазо гузошта истодааст. Солҳои 1968-1980 ба ҳайси муаллими забон ва адабиёти тоҷик, ҷонишини директор оид ба таълим, мудири кабинети забон ва адабиёти тоҷики Институти такмили ихтисоси муаллимони шаҳри Душанбе фаъолият дошт. Соли 1980 ӯро ҳамчун ҷавони кордону илмдӯст барои кор ба Институти педагогии шаҳри Душанбе ба номи Т. Г. Шевченко (ҳозира ДДОТ ба номи С. Айнӣ) даъват карданд. Зиёда аз 32 соли ҳаёти худро устод ба ҳамин донишгоҳ пайваст. Аз муаллими калон то ба дараҷаи олии илмии профессорӣ расид. 17 сол вазифаи мудири кафедраи методикаи таълими забон ва адабиёти тоҷикро дар донишгоҳи мазкур ба зимма дошт. Пайваста аз курсҳои методикаи таълими забони тоҷикӣ ва практикуми забони тоҷикӣ дарс мегуфт. Ҳудуди 30 сол дар ДДОТ ба номи Садриддин Айнӣ роҳбари умумии таҷрибаи омӯзгории факултаи филологияи тоҷикро ба уҳда дошт. Чеҳраи ҷаззобу сухани буррои ӯ солҳо дар дилу дидаву гӯши шогирдон нақш мебастанд. Ҳанӯз аз овони дохил шуданамон ба ин махзани маърифат устод ба мо толибилмон дастгиру раҳнамо буд. Ҳангоми таҷрибаомӯзӣ мунтазам дар дарсҳои шогирдон иштирок мекард. Вазъи таълими забони тоҷикиро дар мактаб меомӯхт. Ба ҳамин восита ба ӯ муяссар гардид, ки барои беҳтар гардидани сифати таълими фанни забони тоҷикӣ китоби «Методикаи таълими забони тоҷикӣ» -ро нависад.
Фаъолияти эҷодии ӯ гуногунсоҳа: аз асарҳои илмию методӣ ва публитсистӣ иборат аст. Дар бештари бахшҳои забоншиносӣ таълифоти пурарзиш дорад. Асару мақолаҳои оид ба масъалаҳои забоншиносияш аз диди баррасии мавзӯот, навигарӣ ва ҳалли мушикофона дар сатҳи хеле баланд истода, моҳияти ҷамъбастӣ ё гиреҳкушоии ин ё он ҷанбаи масъаларо доранд. Чунончи, «Ифодаи хабарҳои феълӣ бо воҳидҳои фразеологӣ»; «Доир ба элипсияи хабарҳои феълӣ дар забони тоҷикӣ». (Масъалаҳои филологияи тоҷик); «Хабарҳои феълии пайваст ва таснифоти онҳо дар забони адабии ҳозираи тоҷик» ва ғайра дар илми забоншиносии тоҷик мақоми босазоро касб кардаанд.
Устод солҳои зиёдест, ки мураббии аспирантон, омӯзгорон ва муҳаққиқони ҷавон аст. Таҳти роҳбарии ӯ беш аз 10 нафар рисолаи номзадӣ ва докторӣ дифоъ намудаанд, ки ҳоло дар бахшҳои гуногуни илми забоншиносӣ ва таълими он пайгирона хизмат карда истодаанд. Ӯ соли 1985 дар мавзӯи «Хабарҳои феълӣ дар забони адабии ҳозираи тоҷик» рисолаи номзадӣ ва соли 1993 дар мавзӯи «Асосҳои илмию методии таълими синтаксиси забони тоҷикӣ дар мактаби миёна» рисолаи докторӣ дифоъ намуд. Профессор С. Шербоев солҳои зиёдест, ки узви Шӯрои дифои рисолаҳои номзадӣ ва доктории Академияи таҳсилоти Тоҷикистон мебошад. Умри пурбаракати худро сарфи таълиму тадқиқ намуда, муаллифи 4 монография, 3 китоби дарсӣ, зиёда аз 100 мақолаи илмӣ, илмию методӣ, илмию оммавӣ ва дастурҳои таълимӣ аст. Барои хизматҳои шоён бо як қатор мукофотҳо сарфароз шудааст. Бо ордени «Шараф», «Корманди шоистаи Тоҷикистон», «Аълочии маорифи халқи Тоҷикистон» қадр гардидааст.
Саидбой Шербоев баҳри рушди соҳа ва илми забоншиносии тоҷик пайваста мекӯшад ва ҳамзамон шогирдонро ба ин роҳ ҳидоят ва роҳнамоӣ мекунад.
Шодӣ БОБОЕВ,
Асрор САТТОРОВ,
шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 20.05.2014 №: 94 Мутолиа карданд: 1858
