илм
САРАТОН ТАБОБАТШАВАНДА АСТ!
Солҳои охир авҷи бемориҳои онкологӣ (саратон), ки аксаран бо марг анҷом меёбанд, боиси нигаронии кормандони соҳаи тиб гаштааст. Дар тибби муосир саратони некфарҷомро аз тариқи ҷарроҳӣ табобат намуда, дар ҳолати саратони бадфарҷом усули химиятерапияро истифода мебаранд. Гарчанд ин намуди табобат аз марг наҷот надиҳад ҳам, умри беморро якчанд сол дароз мекунад. Ҳамзамон таъсири манфии он ба организм ногузир аст. Мутахассисон солҳои тӯлонӣ андеша намуда, роҳу воситаҳои табобати ин бемориро меҷӯянд. Дар баробари ин тибби мардумӣ низ дар асоси таҷрибаи чандинасраи то имрӯз расида, бо навъҳои гуногуни саратон мубориза мебарад. Тибби мардумии кишвари мо бо сарварии Муллозуҳур Тоҳирӣ дар ин самт муваффақияти назаррас дорад. Алҳол рисолаи нави М. Тоҳирӣ, номзади илмҳои тиб, табиби мардумӣ, духтури дилшинос бо таҷрибаи ғании корӣ, сутунмуҳрашинос, равонпизишк, физиотерапевт, дилшинос бо номи «Саратон табобатшаванда аст» дар хусуси муолиҷа ва пешгирии ин навъи беморӣ омода буда, дар дасти чоп аст. Дар он тавсияҳои муаллиф ҷиҳати солим нигоҳ доштани организм, ҳафт марҳилаи гирифторӣ ба беморӣ, ҳикмат ва баёнияҳои академик К. Бутейко, нақшаи муолиҷаи навъҳои гуногуни саратон бо усули М. Тоҳирӣ, омодасозии қиёмҳо аз рустаниҳои нодири шифобахш ва марҳам бо тарзу услуби хосаи анъанавӣ, мураттаб гардидаанд. Инчунин оид ба шифо ёфтани як зани доғистонӣ аз бемории саратони ғадудҳои ширӣ, дараҷаи III (давоми се моҳ дар назорати табиб қарор дошт) ва дигар беморони шифоёфта мисолҳо оварда шудаанд. Рисола дорои маълумоти аҷиб буда, барои доираи васеи хонандагон ва табибон пешбинӣ шудааст.
- Ҳар усули табобате, ки бидуни ташаккули рӯҳии инсон сурат мегирад, муваффақ намешавад. Тани дардманд танҳо бо кӯшиши рӯҳи солим метавонад шифои комил ёбад, - мегӯяд Муллозуҳур Тоҳирӣ.
Номи ӯ, ки ду дафъа ба китоби рекордҳои Гиннесс дохил шудааст, на танҳо дар қаламрави кишвар, балки дар ҷумҳуриҳои Қирғизистон, Қазоқистон, Ӯзбекистон, Туркманистон, Федератсияи Русия, Эрон, Амороти Муттаҳидаи Араб, Ҳиндустон ва Олмон маълуму машҳур аст. Алҳол раисии Ассосиатсияи тибби халқӣ - касбии Ҷумҳурии Тоҷикистонро бар уҳда дошта, дар баробари муолиҷаи беморон, ба коркарди воситаҳои дорувории нав машғул аст. Малҳами шифобахши «Ферула Хит», фиточойҳои аз рустаниҳои нодир омодашуда, «Замч» ва малҳами «Тарангин», ки бо дастурҳои анъанавии қадима тайёр шудаанд, барои табобати намудҳои гуногуни саратон ва дигар бемориҳои дилу шараён тавсия мешаванд. Тадқиқотҳои илмии дар озмоишгоҳи донишгоҳи Санкт – Петербург гузарондашуда, қимати баланди энергетикии ин пайвастагиҳоро исбот намуд, ки ба давомнокии умр ва беҳшавии ҳолати бемор мусоидат мекунанд.
Ба саволи мо дар хусуси омилҳои пайдоиши бемории саратон Муллозуҳур Тоҳирӣ чунин посух дод:
- Натиҷаи тадқиқотҳои эпидемиологии дар навоҳии мухталифи ҷумҳурӣ суратгирифта нишон медиҳанд, ки таркиби ғизоҳои истеъмолӣ ва сатҳи саломатии ҳам калонсолон ва ҳам кӯдакон ба норасоиҳои ҷиддӣ мувоҷеҳанд. Байни таркиби ғизоҳои истеъмолӣ норасоии сафедаҳо 20%, витаминҳо ва микроэлементҳо 15-55% ва бофтаҳои ғизоӣ 30% мушоҳида мешаванд. Бар замми ин камҳаракатӣ, тоза нашудани организм, тарзи нодурусти нафаскашӣ, ҳолатҳои манфии эҳсосотӣ, афсурдагӣ, ифлосии муҳити зист, тамокукашӣ, истеъмоли машруботу маводи нашъаовар боиси пайдоишу авҷи чунин бемориҳо мегарданд.
Мувофиқи тавсияҳои Муллозуҳур Тоҳирӣ барои солим нигоҳ доштани ҷисм дар таркиби ғизое, ки дар як шабонарӯз истеъмол мешавад, бояд на камтар аз 32 намуди маҳсулот дохил шавад. Ҳамчунин тарзи ҳаёти солим ва дурӣ аз андешаҳои носолим баҳри ҳифзи организм мусоидат менамоянд. Ба қавли ӯ беморӣ аввал дар хаёл пайдо шуда, баъдан дар бадан хуруҷ мекунад. Андешаҳо метавонанд инсонро бемор ё солим, сарватманд ё нодор гардонанд. Бинобар ин ҳар нафар барои саломатии худ масъул аст. Усули табобатии М. Тоҳирӣ дар ҳалли доираи васеи бемориҳо ва мушкилиҳои гуногун мусоидат менамоянд. «Ҳар як инсон метавонад зиндагии худ ва дигаронро куллан тағйир диҳад. Бемории табобатнашаванда нест, бемори табобатшаванда ҳаст. Аз ҳар як беморӣ бо риояи тартиб ва тарзи дурусти нафаскашӣ, ҳаракат, ғизохӯрӣ, муносибати одилона бо табиат ва оромиши руҳӣ метавон шифо ёфт. Агар мо шуморо табобат намоем, пас мо ёрии муваққатӣ расондем. Вале, агар мо ба шумо солим буданро омӯзонем, пас ёрии мо ба шумо барои ҳамешагӣ расидааст».
Шаҳнози ҚУРБОН,
«Ҷумҳурият»
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 14.11.2014 №: 161 Мутолиа карданд: 5641
