номаҳо
БА ДОДАМ КӢ МЕРАСАД?!
Аз соли 1956 то соли 1995 дар собиқ колхози ба номи В. И. Ленини ноҳияи Мастчоҳ кор кардам. Пас аз он сахт бемор шудам ва дигар фаъолиятамро идома дода натавонистам. Баъд аз як соли бемориям дар ин хоҷагӣ ислоҳот баргузор гардид. Заминҳо дар асоси саҳмияҳо ба кормандон ё худ саҳмиядорон ва нафақагирон, ки дар ин хоҷагӣ фаъолият доштанд, тақсим карда шуд. Аз чӣ бошад, ки дар ин миён оилаи мо аз саҳмияи замин маҳрум монд. То ба ҳол маълум накардаем, ки бо айби кӣ ҳуқуқи моро поймол намуданд.
Зарур шумурдам, ки барои ҳаққи худ талош бикунам. Ба сарварони чандин идораи дахлдор муроҷиат намудам, аммо натиҷаи дилхоҳ ба даст наомад. Яъне ба додам нарасиданд.
Ман нафаре ҳастам, умри худро сарфи кори деҳқонӣ намудаам ва дар ободонии Дилварзин саҳми арзанда дорам. Ба оилаи мо ҳатто замини президентӣ ҳам надода буданд. Аз гирифтани замини наздиҳавлигӣ низ моро маҳрум карданд.
Ба гӯшаи «Розу ниёз» ин номаи пурдардро менависам. Шояд туфайли он ба пурсиши «Ба доди мо кӣ мерасад?» посух биёбам?
Назрулло Назиров,
ноҳияи Мастчоҳ
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 8.05.2015 №: 95-96 Мутолиа карданд: 1258
