маориф
ДОНИШ ҚУДРАТ АСТ
Мо, омӯзгорон, ифтихор аз пешаи пуршарафи худ мекунем, ки таълиму тарбияи насли ояндасози миллатро ба зимма дорем. Ин насл то кадом дараҷа ба муваффақият ноил мегардад ба он вобата аст, ки мо омӯзгорон имрӯз бо онҳо дар кадом сатҳ машғулият мегузаронем. Ҳоло барои тадрис тамоми шароит фароҳам аст. Масалан, бо назардошти татбиқи барномаҳои давлатӣ ҳифзи ҳуқуқи кӯдак мустаҳкам, мазмун ва шаклу усулҳои тарбия муайян, заминаи моддӣ – техникии муассисаҳои таълимӣ беҳтар гардонда шудааст.
Вазъ дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумӣ ва олӣ низ ба тадриҷ тағйир ёфта истодааст. Бо вуҷуди ин, дар муассисаҳои таълимӣ ҳанӯз ҳам мушкилот вуҷуд доранд. Албатта, ин ҷо омилҳои таъсиррасон гуногунанд. Барои мисол, раванди босуръати ҷаҳонишавӣ бо пешрафти технология муддате хонандаро дар таҳлука андохт - ҳамин ки моҳият ва истифодаи он (телефони ҳамроҳ, шабакаи интернет ва амсоли инҳо) аз ҷониби толибилм дуруст дарк гардад, чандин масоили вобаста ба таълим ва тарбия ҳалли худро меёбад.
Дар ин раванд соҳибтаҷриба ва масъулиятшинос будани омӯзгор хеле муҳим аст. Маҳз омӯзгори соҳибмаърифат ва бофарҳанг, донишманду ватанпараст савияи дониши хонандагонро баланд бардошта, онҳоро ба худшиносиву ҷаҳоншиносӣ раҳнамоӣ мекунад.
Дар робита ба ин толибилмону донишҷӯён суханронии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ҳаргиз аз хотир набароранд, ки гуфтанд: «Вақте мо дониш ва иттилоотро омили қудрати миллатҳо меномем, он танҳо ба маънои қудрати сиёсӣ ва низомӣ нест. Балки дониш имрӯз барои давлатҳо ва миллатҳо қудрати иқтисодӣ, тавони молиявию амниятӣ ва суди дилхоҳ ба бор меорад. Масалан, баъзе кишварҳои пешрафтаи Аврупо, ки масоҳати нисбатан хурд ва аҳолии кам доранд, тавонистанд низоми беҳтарини маориф, сатҳи баланди саводи аҳолӣ ва рушди технологиро таъмин намоянд. Ин давлатҳо аз ҳисоби таҳқиқоти илмӣ ва ихтирооту навовариҳои технологӣ даромад ба даст меоваранд, ки аз фоидаи баъзе кишварҳои содироткунандаи нафт зиёдтар мебошад. Онҳо бо вуҷуди ин ки захираҳои фаровони табиӣ надоранд, маҳз аз ҳисоби сатҳи баланди илму маърифат ва дастовардҳои технологӣ сатҳи шоистаи зиндагии мардуми худро таъмин менамоянд».
Бояд гуфт, ки Паёми Пешвои миллат мо омӯзгоронро такон бахшид. Аз ин лиҳоз, кӯшиш бар он мекунем, ки бо назардошти иҷрои паҳлуҳои муҳими он дар рушди минбаъдаи неруи зеҳнии насли наврас ва ҷавонон саҳми назаррас гузорем.
Зулфия САРАДБЕКОВА,
омӯзгори муассисаи таҳсилоти
миёнаи умумии № 56 - и шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 11.04.2017 №: 74 Мутолиа карданд: 1613
