номаҳо
ИНСОФИ МО КУҶО ШУД?
Бешак, ҳар меҳмоне, ки дастикам 2 соли охир ба пойтахт наомадааст, баробари ворид шудан ба аввалин кӯча ангушти ҳайрат мегазад. Хоҳ аз Шарқу Ҷануб ва ё Шимолу Ғарби кишвар. Зеро пеши чашми мо дар шаҳри Душанбе солҳои охир бунёдкориҳо бо суръат ва сифати баланд идома дошта, симои шаҳр аз як моҳ то моҳи дигар тағйир ёфта, зеботару назарработар шуда истодааст.
Аммо мутаассифона, дар муддати на чандон тӯлонӣ аҳволи баъзе аз боғчаҳо, гулгаштҳо ва варзишгоҳҳои хурди пойтахт рӯ ба вайронӣ оварда, фарҳанги нокифояи шаҳрнишинии моро бозгӯ менамоянд.
Махсусан, дар ноҳияи Сино ҳоли баъзе аз боғчаҳои бачагон ташвишовар аст. Аз назди бозори «Сафариён» то пули маҳаллаи 103 зиёда аз даҳ боғчаю майдончаҳо ба мардум хизмат мерасонанд. Онҳоро ҳунармандону устоҳои чирадаст бо санъати баланд оро дода, бо ҳайкалчаву симоҳои ба кӯдакон наздик зеб додаанд. Вале муносибати хунукназарона ба ашёву асбоби боғча, варзишгоҳ ва гулзорони он дили касро сард мекунанд.
Нишастгоҳҳои майдончаи футболро кандаанд, сабади тӯбпартоии баскетболро бо тахтааш канда, зери по афкандаанд, арғунчакҳо ҳама шикаставу пора, дар ҳар тараф партовҳои гуногун пароканда, реги тозае, ки кӯдакон рӯи он бояд бозӣ кунанд, бо пӯсти офтобпарасту боқимондаҳои сигор омехта шудааст ва ҳатто сатилҳои махсуси партовро бо пояшон зада ҳамвор карда, як сӯе ҳаво додаанд, ки кас ангушти таассуф мегазад.
Дар чунин боғчаҳо ба асбоби бозиҳои кӯдакона марду занҳои калонсол ҳам сарукор гирифта, арғунчакбозӣ мекунанд, ба самти дилхоҳашон тӯб мезананд ва бо ин роҳ ба тифлонашон гӯё шодӣ мебахшанд. Ҳол он ки онҳо намунаи ибрат бояд мешуданд.
Мо кай моли ҷамъиятиро моли худамон медонем? Ин саволест, ки касро ба андеша вомедорад. Мо ҳанӯз ҳам дарк накардаем, ки истгоҳ, нақлиёт, варзшгоҳ, боғу хиёбон, чароғҳои сари роҳ ва дигар ашёи атроф дороии ҳамин кишваранд, дороии падару модар ва худи мо ҳастанд.
Ҳайратовар аст, ки байни садҳо калонсолони атроф касе пайдо намешавад, то беадабонро сарзаниш намуда, аз моли ҷамъиятӣ дифоъ намояд. Аз дилсӯзӣ бо баъзе онҳо тезу тунд ҳам шудем вале бесуд. Чаро, ки касе бо шумо ҳамовозӣ намекунад ва баръакс шуморо шум мебинанд, ки аз ҷои лозиму нолозим сар мехалонӣ. Ин бетарафии сокинон, бавижа калонсолон хуб нест ва ба масал, теша ба решаи худ задан аст.
Вале бо вуҷуди ин, аз масъулон хоҳиш мекардем, ки назди боғчаю варзишгоҳҳо посбон таъйин намоянд ё худ камераи назоратӣ насб гардад ва касони бепарвою беадаб мувофиқи кирдорашон ҷазо бубинанд. Чунин тарзи ҳифзи ҷойҳои ҷамъиятӣ дар баъзе аз гӯшаҳои шаҳр ҷорӣ шудааст ва амалкарди онҳо дар ин маврид ҳам судманд хоҳад буд.
Бузургмеҳри БАҲОДУР, сокини Душанбешаҳр
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 19.09.2018 №: 185 Мутолиа карданд: 1186
