фарҳанг
ПАРЧАМ. ДАЪВАТ БА МУТТАҲИДӢ
Ба бостоншиносон муяссар гардидааст, ки танҳо таърихи беш аз 4 000 - солаи пайдоиши парчамро собит созанд. Тибқи назари муҳаққиқон, нахустин ливоҳо дар қадимтарин давлатҳо – Бохтар, Эрон, Чин, Миср ва Рим пайдо шудаанд.
Зуҳури дирафш миёни мардуми ориёинажод ба замонҳои хеле қадим ишора менамояд. Дар пайи ҷустуҷӯиҳои бостоншиносӣ, дар қисми шарқии Эрони бостон парчами филизӣ пайдо гардид, ки ба асри III пеш аз милод тааллуқ дорад. Дар он сурати шер ва офтоб акс ёфтааст, ки яке аз қадимтарин дирафш дар таърихи инсоният ба шумор меравад.
Парчамҳо дар ибтидо шакли имрӯзаро надоштанд, яъне, на аз матоъ, балки аз ашёҳои гуногун ва дар шаклҳои мухталиф сохта шуда, муносибати одамонро ба ин ва ё он ҷамъият ифода мекарданд. Маъмулан, дар қисми болоии чӯбнайзае сипар, тасвири як ҳайвон, як даста пари паранда ва ё пӯсти ягон ҳайвони ваҳшӣ насб карда мешуд. Бо пешрафти шуури инсонӣ ба шаклу мазмуни дирафшҳо дигаргуниҳо ворид гардиданд.
Мувофиқи назари муҳаққиқон, ливои матоӣ аввалин маротиба аз тарафи румиҳо таҳия шудааст. Парчами онҳо шакли чоркунҷа дошт. Бар сари найза чӯберо ба таври уфуқӣ насб карда, дирафшро бар он мебастанд. Чунин парчамҳо миёни ҳама ҷомеаҳои инсонӣ то асрҳои миёна маъмул шуд.
Нуктаи дигари ҷолиб ин аст, ки дусад сол пеш парчам чун нишони расмии давлат шинохта намешуд. Имрӯз бошад, тамоми давлатҳо парчам доранд ва онро болои кохҳои баланд барафрохта, ҳамчун рамзи муқаддаси давлатдорӣ эҳтиром менамоянд.
Муқаддас будани парчамро рамзҳояш ифода мекунанд. Масалан, кабутар рамзи сулҳ, гулчанбари сар ё тоҷи ифтихор рамзи шаъну шарафи инсонӣ, муҷассамаи зани чашмбаставу дар як даст мизон ва дар дасти дигар шамшер рамзи адолати судӣ ба ҳисоб меравад. Дар парчами давлатии Ҷопон доираи сурх ҳамчун рамзи кишвари тулӯи офтоб тасвир шудааст.
Муҳимтарин хосияти рамз дар дирафш моҳияти фарҳангӣ - идеологӣ доштани он аст, ки аз азал то имрӯз вазифаи даъват ба муттаҳидиро доштанд.
Таҳияи Бахтовар КАРИМ
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 22.11.2018 №: 228 Мутолиа карданд: 913
