фарҳанг
САЙИДО. КАМНАЗИРТАРИН ШАХСИЯТИ АДАБӢ
Дар Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон Конфронси байналмилалии илмӣ таҳти унвони «Миробид Сайидои Насафӣ ва таҳаввулоти фарҳангию адабии Мовароуннаҳр» баргузор гардид.
Дар ҳамоиш Ёрдамчии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа Абдуҷаббор Раҳмонзода, президенти Академияи илмҳо Фарҳод Раҳимӣ, вазири фарҳанги ҷумҳурӣ Шамсиддин Орумбекзода, раиси Иттифоқи нависандагон Низом Қосим, меҳмонону олимон аз Фаронса, Россия, Эрон, Афғонистон, Канада, Ҳиндустон, Ӯзбекистон бо маърӯзаҳои илмӣ баромад карданд.
Абдуҷаббор Раҳмонзода аз сиёсати фарҳангпарваронаи Сарвари давлат ёдовар шуда, таъкид намуд, ки гиромидошти ниёгон, тарғибу ташвиқи осори гаронмояи эшон ва тавассути ин баланд бардоштани рӯҳияи худшиносии ҷомеа аз ҳадафҳои асосии Ҳукумати мамлакат аст. Мо дар он вақт ба падидаву офаридаҳои маърифатии халқҳои дигар арҷ мегузорем, ки адабиёти худро беҳтару хубтар дарк намоем.
Шамсиддин Орумбекзода аз ҳунару ҳунармандони замони Сайидои Насафӣ ёдовар шуда, изҳор дошт, ки шоир Сайидо аз камназиртарин шахсиятҳои адабии мост, ки тарғиби меҳнати ҳалол карда, ташвиқ ҳам намудааст, ки ризқи худро ҳунарманд аз пушти ҳунар меёбад:
Рӯ намеорад ба хони ҳеҷ кас соҳибҳунар,
Боғбон ризқи худ аз пушти гулистон мехӯрад.
Ёдовар шудан бамаврид аст, ки Сайидо дар бораи рӯзгору осори ҳунармандони замонаш маълумоти пурқимат дода, асари «Шаҳрошӯб» офаридааст. Тавассути ин асар ному санъати садҳо навъи касбу ҳунар ва 112 намояндаи онҳо то ба мо расида, ҳамчун падидаи тозаю омӯхтанӣ дар адабиёти тоҷик эътироф гардидааст.
Профессори Донишгоҳи давлатии Самарқанд Садрӣ Саъдиев баён дошт, ки «Шаҳрошӯб» - и Сайидо асари миниатюриест, ки дар он ду мавзӯи тавъам – истеҳсолӣ ва лирикӣ дар шакли ниҳоят хурди бадеӣ ҳал шудааст.
Олими ҳиндустонӣ Мансура Ҳайдар дар мавриди ғазалҳои намакину ноби шоир ҳарф зада, аз ҷумла чунин гуфт: «Ашъори Сайидо аз сабаби содаву равон ва дилпазиру гӯшнавоз будану матлабу мазмунҳои ҳаётӣ доштан, ҳанӯз дар замони зиндагияш таваҷҷуҳи ҳамзамононро ба худ ҷалб намуда буд. Ғазалҳои зиёдашро ба оҳангҳои «Шашмақом» ҷӯр намуда, месуруданд. Яъне, шоир тавассути адабиёт ба тарбияи хосу ом пардохта буд».
Имрӯз низ ғазалҳои «Гар ба чашми мо намеойӣ, ба қалби мо биё», «Мурғи беболу паре дидам, дилам омад ба ёд», «Ҳар кӣ бо душмании халқ равон аст чу баҳр», «Шамъаму пайваста дар рагҳои ҷонам оташ аст» ва дигар чакидаҳои хомааш тавассути созу наво ҳамарӯза меҳмони дилу дидаҳост.
Бузургмеҳри БАҲОДУР, «Ҷумҳурият»
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 14.12.2018 №: 247 Мутолиа карданд: 876
