номаҳо
АГАР ИСРОФ НАКУНЕМ...
Инак, дар арафаи иди Рамазон қарор дорем. Вуҷуди касро дар баробари шодию фараҳ гоҳо ташвиш низ фаро мегирад. Албатта, аз боло рафтани нархи заруртарин маводҳои ғизоӣ. Ҳамасола бо фарорасии ин моҳи шариф ва ду иди исломӣ тоҷирон нархҳоро бе асос, ба хотири ба даст овардани даромади муфт боло мебаранд. Ҷойи таассуфи бештар он аст, ки баъдҳо онро поён намефуроранд. Ин чӣ гуна мусулмонӣ мебошад? Аз ҳисоби маблағҳои бадастовардаашон садақа ҳам медиҳанд. Ҳол он ки чунин «садақаҳо» муҳол аст, ки қабули даргоҳи Ҳақ бишаванд.
Дар табрикоти имсолаи рамазонӣ Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои дарки бештару беҳтари масъала аз ҳадиси паёмбар ёдовар шуданд: «Ҳар кӣ нархро арзон карда, мардумро ба худ ҷалб менамояд, ризқаш афзун мешавад. Ва ҳар кӣ нархро боло мебарад, ӯ шармсор мегардад».
Ба ростӣ, худи мо ҳам дар осиёби ин қишр дидаву дониста об мерезем ва барои гардишаш саҳм мегирем. Аз меъёр зиёд навъҳои гуногуни маводҳои ғизоии гаронарзишро низ мехарем ва дастархони идонаамонро оро медиҳему шукӯҳ мебахшем. Ҳол он ки аксари ин маводҳо пас аз рӯзе вайрон мегарданду онҳоро истеъмол карда намешавад. Ба зоҳирпарастӣ, харҷҳои беҳуда бояд хотима бибахшем. Қонуни танзим ва дигар дастурҳо моро вазифадор месозанд, ки дастархони идонаамон хоксорона бошад ва маблағҳои сарфашударо дар корҳои муҳимтар сарф бинамоем.
Сарвари давлат дар табрикоти имсолаи рамазонӣ барои ҳидояту дарки бештари масъала аз сураи «Исро»-и Қуръони маҷид мисол меоранд: «Ва ҳеҷ гоҳ исроф макун! Ба дурустӣ, ки исрофкорон бародарони шайтонҳоянд ва шайтон нисбат ба Парвардигори худ носипос аст».
Ҳамин тавр, бояд ҳеҷ гоҳ исроф накунем. Дар ин сурат, яъне агар исроф нанамоем, Худовандро хушнуд месозем ва то ҷое монеи даромадҳои муфти тоҷирони қиматфурӯш мегардем.
Ҷ. АМИРХОНОВ, шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 29.05.2019 №: 102 Мутолиа карданд: 2876
