номаҳо
«БЕҲТАРИН ШЕЪРИ БАЧАГОНА». ОЗМУНИ МУФИД ҲАМЕША ИД АСТ
Ҳар як озмун, новобаста аз он ки дар кадом соҳа мегузарад, пайи кашфи истеъдодҳои нав такони ҷиддӣ мебахшад. Махсусан, озмуни «Беҳтарин шеъри бачагона», ки рӯзномаи «Ҷумҳурият» роҳандозӣ кардааст, боиси истиқболи гарм шуд.
Ростӣ, дар адабиёти кӯдакона холигоҳе ҳаст, ки бояд онро бо маводу матолиби ҷолиб пур кунем. Дар ин бобат, ашъори дар озмун нашршуда метавонад ҳиссагузор бошад.
Мо - омӯзгорон низ дар раванди дарс аз шеърҳои беҳтарину писандида, ки бештарашон пас аз гулчин шудану таҳрир хӯрдан интишор ёфтаанд, дар раванди дарс истифода мебарем. Яъне, аллакай, шеърҳо ба қавле ба гардиш даромадаанд.
Шодии кӯдакону наврасонеро, ки шояд шеърҳояшон бори аввал дар минбари баланд – Нашрияи расмии Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯзномаи «Ҷумҳурият» чоп шуданд, ҳадду канор нест. Ин як воситаи хуби муаррифӣ ва ҳавасманд гардондани онҳост, ки ба ҳеҷ пулу моли дунё баробар карда намешавад. Дар радифи шоирони номдор шеърҳои онҳо низ чоп шавад, албатта, шод мешаванд. Агар дуруст андеша кунем, рӯзномаи «Ҷумҳурият» кореро карда истодааст, ки аксари ниҳодҳои масъул карда наметавонанд.
Сарфи назар аз он ки шахсони алоҳида ҷойҳои муайянро мегиранд, озмун ба манфиати на танҳо наврасону кӯдакон, балки ба манфиати миллату давлат аст. Зеро шеъру адаб фазои мусоиди якдигарфаҳмӣ ва таълиму тарбияро ба миён меорад. Ҳамкории ниҳодҳои дахлдорро бо адибону рӯшанфикрон тақвият мебахшад. Ба ин мазмун, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон низ дар яке аз вохӯриҳояшон бо аҳли зиё чунин гуфтанд: «Бояд ҳамкории эҷодиро, пеш аз ҳама, дар миёни зиёиёну фарҳангиёни кишвар тақвият бахшем. Моро зарур аст, ки дар шароити кунунӣ таҷрибаи талхи гузаштаи хешро аз мадди назар дур насозем ва неруи тавонои илмиву эҷодии аҳли зиёро ба таҳкими ваҳдат ва ҳифзи манфиатҳои миллӣ равона созем. Вобаста ба ин, зиёиёни кишвар бояд бо мардум, аз ҷумла наврасону ҷавонон, мунтазам вохӯриҳо гузаронда, ғояҳои давлатдорӣ, таҳкими сулҳу субот ва арзишҳои фарҳанги миллиро фаъолона тарғиб намоянд».
Бо умеди озмунҳои нав, озмунҳои муфид ҳастем. Боз ҳам интизорем, ки матолиби рӯзнома барои мо – омӯзгорон низ ёрирасону ҳамроз бошад. Зеро озмуни муфид ҳамеша ид аст.
Лола АВЕЗОВА, омӯзгори синфҳои ибтидоии МТМУ № 24, ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 13.11.2019 №: 213 Мутолиа карданд: 5976
