ҳуқуқ
“РИСОЛА” – И ШУБҲАБАРАНГЕЗ
Мо - устодон аз он нигарон ҳастем, ки як нафар ҷавони тоҷик бо роҳи суистифода аз ҳуқуқҳои конститутсионии худ мардум, бахусус ҷавононро ба роҳгумӣ водор месозад. Ҳол он ки тибқи муқаррароти қонун дар кишвари мо муаллифон барои нашри китоб ё маҷаллаву рӯзнома бидуни қайди давлатӣ ба миқдори 99 нусха ҳуқуқ доранд. Тавре аз расонаҳо огоҳӣ ёфтем, рисолаи “Ҳазрати Муҳаммад ва терроризм” аз ин миқдор зиёд чоп шудаву аллакай ба нафароне тақсим шудааст. Албатта, ҳар шаҳрванд ҳуқуқи озодии баёни афкорро дорад, ҳамчунин, маҷмӯи қонунҳои вобаста ба ВАО-и кишвар имкон медиҳанд, ки журналистон андешаҳои хешро дар асоси фактҳои воқеӣ баён намуда, ба омма расонанд. Аммо ин ҳуқуқу озодӣ ҳад дорад.
Озодии баён маънои онро надорад, ки ҳар чи хоҳем, бигӯем. Хуб аст, ки аксари ҷавонони имрӯз рӯҳияи демократияро бо навиштаҷоташон тақвият мебахшанд. Аммо доир ба мавзӯи динӣ “рисола” таълиф намудан боиси шубҳа низ ҳаст. Маълум нест, ки он навишта дар кадом асос ин унвонро гирифтааст. Барои таълифи ҳама гуна рисола, хоҳ хурд, хоҳ бузург, дониш ва омӯзиши амиқ зарур мебошад.
Чун медонем, ки масоили динӣ дар донишгоҳҳои кишвар тибқи барномаи муайян ва аз ҷониби Вазорати дахлдор (маориф ва илм) тасдиқгардида гузаронида мешавад, пас ба рисолаи мазкур ба ҷуз бо назари шубҳа нигоҳ кардан чизе дигар боқӣ намемонад. Аз ҷониби дигар пӯшида нест, ки имрӯз гирифтани донишҳои динӣ дар назди муллоҳо бо назардошти эмин нигоҳ доштани мафкураи ҷавонон ва амнияти кишвар ба низом дароварда шудааст, ки комилан боиси дастгирист.
Суоли дигар ба миён меояд, ки дар ҳоли таълифи “рисола” дар асоси донишҳои сарчашмаашон пинҳонӣ натиҷаи ин омӯзиш низ оё боиси шубҳа нест? Яқин, боиси шубҳа ва нигаронист, зеро ҳама гуна рисола дар асоси донише навишта мешавад. Аз ин лиҳоз, таълифи чунин “рисола”-ро бояд маҳкум намоем.
М. ҶӮРАЕВ, устоди ДДХ ба номи академик
Бобоҷон Ғафуров
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 13.03.2020 №: 53 Мутолиа карданд: 932
