номаҳо
АРЗИ МОРО БИРАСОНЕД
Ман - адиби куҳансол чил сол инҷониб дар кӯчаи ба номи Ф. Муҳаммадиев, ҳавлии рақами 34, хонаи 31 умр ба сар мебарам ва то моҳи феврали соли равон аз телефони хонагӣ мунтазам истифода мекардам.
Нохост алоқаи телефонӣ қатъ гардид. Овоза карданд, ки кадом корманди шуъбаи алоқа, дар пиндораш ҳамагон соҳиби телефони мобилианд, ба телефони хонагӣ зарурат нест, кабели алоқаи минтақаи моро рабудааст. Чӣ кор кунем, ки мо, куҳансолон, ба асрори телефони дастӣ сарфаҳм намеравем ва имконияти харидан ва ҳар моҳ пардохти хидмати онро низ надорем? Бидуни алоқаи телефони хонагӣ куҳансолони ин минтақа ба гӯшаи фаромӯшӣ афтода, гӯё аз дунё канда шудаанд. Дар ин айёми хараҷу мараҷи эпидемияи коронавирус на касе моро ёд мекунад ва на мо ёру дӯстонро. Ақаллан ҳангоми беморӣ ба духтур занг зада наметавонем. Ба шуъбаҳои алоқаи ноҳия ва шаҳр муроҷиат карда, мадад хостем, аммо суде набахшид. Гуфтанд, ки «бачаҳо кор карда истодаанд». Аз байн қариб ду моҳ мегузарад, аммо «кори бачаҳо» ҳеҷ ба сомон намерасад ва алоқаи телефонӣ барқарор намегардад. Ягона умед аз идораи рӯзномаи «Ҷумҳурият» дорем, ки дар ин масъала ба имдоди мо хоҳад расид. Яъне, арзи мо ба василаи ин навишта ба мақомоти дахлдор мерасад ва мушкиламонро осон мегардонанд.
Сафияи НОСИР,
шаҳри Душанбе, сокини маҳаллаи 102
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 18.12.2020 №: 241 Мутолиа карданд: 4588
