маориф
МАОРИФ СОҲАИ ҶОМЕАСОЗ АСТ
Маориф дар рушди ҷомеа пураҳамият ва тақдирсоз мебошад. Ин аст, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди соҳаи маориф ва илм диққати махсус зоҳир менамоянд.
Мавриди зикр аст, ки дар даврони соҳибистиқлолӣ соҳаи маориф ба самти афзалиятноки сиёсати Ҳукумати кишвар табдил ёфт. Маориф дар сиёсати иҷтимоии давлату Ҳукумат мақоми бунёдӣ ва такягоҳиро ишғол намуда, рушду нумӯи он дар раванди таҳаввулоти сиёсию иқтисодӣ, иҷтимоию фарҳангӣ ва ахлоқию маънавии ҷомеа нақши муассир дорад.
Истиқлолияти давлатӣ ба тамоми соҳаҳо, аз ҷумла соҳаи маориф, таъсири мусбат расонд. Дар ин самт навгониҳои зиёд рӯи кор омаданд. Бо мақсади тақвияти омӯзиши фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар Паёми навбатиашон Пешвои миллат ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, солҳои 2020 – 2040-ро Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф эълон намуданд, ки ин иқдоми шоиста рушди боз ҳам бештари тафаккури техникӣ дар шароити ҷаҳонишавӣ ва пешрафти босуръати илму техникаро такони ҷиддӣ мебахшад.
Истиқлолияти давлатӣ ба халқи тоҷик имкон фароҳам овард, ки гузаштаи пурифтихори хешро соҳибӣ кунад ва амалҳои накуи ниёгонашро эҳё ва идома диҳад. Хушбахтона, ба бахти мо - тоҷикон ҳанӯз дар давраи ҳассосу тақдирсоз марди далер ва илмдӯст Эмомалӣ Раҳмон зимоми давлатдориро ба даст гирифтанд ва сар аз оғози фаъолияти давлатдорӣ илму маорифро соҳаи муҳимтарину афзалиятноки кишвар эълон намуданд. Маҳз бо ташаббуси Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар низоми илму маориф ислоҳоти ҷиддӣ рӯи кор омада, ба рушди ҳамаҷонибаи улуми табиатшиносию дақиқ заминаву шароитҳои муосид фароҳам оварда шуданд. Дар ин маврид зикр кардан зарур аст, ки яке аз ташаббусҳои бузурги Пешвои муаззами миллат дар рушди илму техника, ин эълон кардани соли 2010 ҳамчун Соли маориф ва фарҳанги техникӣ буд.
Бояд зикр намуд, ки инқилоби техникии асри XX дар шинохти тамаддун, адабиёт, маънавият ва фарҳанги дирӯзу имрӯзи ҷаҳонӣ роҳ кушод. Ҳамчунин, дар авзои мураккаби ҷомеаи ҷаҳонӣ имрӯз ҷавонон имконияти зиёди дастрас намудани маълумот, дониш ва ақоиди гуногунро аз воситаҳои ахбори омма, шабакаҳои телевизионию интернетӣ доранд, ки ба ҷаҳонбинии онҳо бетаъсир намемонад. Дар раванди бархӯрди тамаддунҳо, ақоиди гуногуни мазҳабию динӣ, экстремистию террористӣ донистани асрори илмҳои дақиқ ва табиатшиносию риёзӣ дар фаҳмиши фикрии дуруст, тафаккуру андешаи солим ва самаранок истифода бурдани технологияи муосир омили муҳим ба ҳисоб меравад. Аз омӯзиши илмҳои муосир, бахусус илмҳои дақиқ, насли созанда, худшиносу худогоҳ, соҳиби тафаккури солим ва дар оянда ба рушди босуботи иқтисодии кишвар саҳмгузор, ба воя мерасад.
Дар маҷмӯъ, тадбирҳои Ҳукумати мамлакат ба хотири рушди омӯзиши илмҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ, ки марҳила ба марҳила амалӣ мегарданд барои расидан ба ҳадафи чоруми миллӣ– саноатикунонии босуръати кишвар заминаи воқеӣ мегузоранд.
Машҳура САТТОРОВА,
Ҳанифа ГУЛОВА, омӯзгорони МТМУ № 5, шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 22.12.2020 №: 244 Мутолиа карданд: 1915
