Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дуруст ва фасеҳ зикр намудаанд, ки забони модарӣ хишти нахустини пойдевори кохи миллат ва яке аз рукнҳои асосии давлатдории миллӣ мебошад.
Сарфи назар аз он ки наврасони тоҷик ба омӯхтани забонҳои хориҷӣ саъю кӯшиш менамоянд, бояд, қабл аз ҳама, забони модарии хеш – забони тоҷикиро аз худ намоянд.
Саҳеҳ аст, ки мегӯянд, қабл аз ҳама, забони модарии хешро арҷ гу-зорем, чун сарвати гаронбаҳо эҳтиёт кунем. Онро на танҳо ҳифз намоем, балки омӯзем ва ба дигарон омӯзонем. Ҳар як омӯзгор ва-зифадор аст, ки нисбат ба омӯзиш сидқан ва масъулона рафтор намояд.
Аз оне ки мо забонҳои русӣ ва англисиро эҳтиром мегузорем ва онҳоро аз худ мекунем, хуб аст. Аммо забони модарии хешро авло-тар аз ҳама донем. Онро чун гавҳараки чашм эҳтиёт кунем. Зеро дар замони муосир таҳти таъсири равандҳои ҷаҳонишавӣ нуфузи унсурҳои манфии фарҳангҳои бегона таъсир расонда, покии забони тоҷикиро халалдор месозанд.
Беэътиноӣ нисбат ба забони тоҷикӣ беэҳтиромӣ ба миллату давлати хеш аст. Ҳар як хонанда, аз хурд то бузург, аз хотир набаро-рад, ки ӯ забони хориҷиро на барои дигарон, балки ба хотири рушди давлату миллати хеш меомӯзад ва истифода мебарад. Дар сурати забони модариро мукаммал аз бар намудан воситаи муҳиме мегардад дар омӯзиши забонҳои дигар.
Дар баробари волидон, омӯзгорон низ вазифадоранд, ки баҳри баланд бардоштани сатҳи забондонӣ, бо риояи меъёрҳои забони адабии тоҷикӣ ҳамчун яке аз рукнҳои асосии раванди таълиму тар-бия аҳамияти махсус зоҳир намоянд.
Падарони мо гувоҳӣ медиҳанд, ки дар гузаштаи на чандон дур, доираи истифодаи забони тоҷикӣ хеле маҳдуд буд. Он қариб то-рафт ба забони хонаводагиву маишӣ табдил ёфта буд.
Мо, омӯзгорон вазифадорем, ки барои арҷгузорӣ ва ҳифзи муқад-дасоти миллӣ талош варзем ва парчамбардори забону миллати хеш бошем.

Сафарбегим ШАНБИЕВА,
омӯзгори забони англисии МТМУ № 52,
ноҳияи Исмоили Сомонӣ