фарҳанг
МИРЗОУМАРИ ОБЁР
«Ба зодгоҳам об биёрам, савоби мардуми ташнаро гирам, баъд истироҳат мекунам, бо пирмардони диёр як дами беғам мезанам. Тасаввур намо, шилдироси об, мавҷи майсазорон, катеро зери сояи маҷнунбед мониву бо ҳамватанон сари як пиёла чой суҳбати гарм ороӣ». Чунин буд орзуву ормони Мирзоумар Меликов, зодаи деҳаи Даҳанаи ноҳияи Хуросон.
Ӯ ботинан инсони савобҷӯву хоксор ва ранҷкаш буд. Ҳамеша пайи хайри мардум мегашт. Аз хурдӣ ба фарзандон талқин менамуд, ки камтарин имкон даст диҳад, ба халқ некӣ кунед. Ҳамин наҷобату некии падар буд, ки писари бузурги хонавода Олимҷон дари идораи моро кӯфт ва хост баҳри инъикоси корҳои хайру наҷобати қиблагоҳаш мақолае бинависем.
Мирзоумар Меликов дар замони шӯравӣ дар кору касбҳои гуногун фаъолият бурда, пас аз соҳибистиқлолӣ ба кашидани хати об камари ҳиммат баст. Азбаски дар деҳа масъалаи оби ошомиданӣ муаммои асосӣ ба шумор мерафт, падар дар якҷоягӣ бо ҷамъияти Ҳилоли Аҳмар талош карданд, то ба деҳа об ояд.
Ҳамин тавр, мавсуф бо ҷалби мардуми соҳибдил дили кӯҳи Чилтанро канда, чашмаҳои Сунбул, Хуч ва Токро ба ҳам оварданду ҷӯйборе сохтанд. Оби он ҷӯйборро тавассути лӯлаҳо ба деҳаи Даҳана оварда, барои пиру барно иди ҳақиқии об ташкил намуданд.
Барои ин кори хуб 7300 метр лӯлаҳои оҳанӣ сарф шуд. Инак, он об ҷорӣ асту дуоҳои сабзи пиру ҷавон ба рӯҳи он марди обёр хонда мешаванд.
Ба гуфтаи пайвандон, ин марди наку на танҳо барои шодоб кардани марзи зодгоҳаш ранҷ бурдааст, балки ҳамчун пири кордону рӯзгордида баҳри устувории хонаводаҳо, пош нахӯрдани онҳо ва оромии ҷамъият низ талош варзидааст. Ҳатто дар солҳои 90 – уми асри гузашта заҳри ҷонгудози ҷанги шаҳрвандиро чашида бошад ҳам, бесабабу бегуноҳ тир хӯрда бошад ҳам, аз ободии Ватан, аз умед ба фардои равшан дил наканд. Аммо ин ҳама бетаъсир намонду ба бемории дил гирифтор шуд.
Мирзоумари обёр баъди фатҳи кӯҳи Чилтан боз беқарорӣ мекашид. Бо дили бемор ба баландиҳо мебаромад, каланд бар даст, остин бар ободӣ барзада, дигаронро ҳам ба кори хайр шарик кардан мехост. Дар гирифтани савоби бузург қонеъ нашуда, ба деҳаи Чимбулоқ низ хати об кашид. Ба дарозии 4500 метр лӯлаҳои пластикӣ хобонда, содиқ ба масали обу ободӣ ободиву шукуфоӣ овард.
- Об барояд, Худо хоҳад, хотирам ҷамъ мешавад, - гуфт, аммо мо намедонистем, ки ҳамон сол охирин рӯзҳои умрашро мебинад. Ба ҳар ҳол, огоҳ будем, ки дилаш бемор аст, вале ба ин зудӣ аз тапиш мондани қалбашро намедонистем. Гӯё омадани ҳамин обро интизор буд, гӯё рисолати иҷронашудаашро иҷро кардан мехост ва, ҳамин тавр, ҷон ба ҷонофарин супурд, - изҳор медорад Олимҷон.
Қиссаро кас мешунаваду ин байт ба ёдаш мерасад:
Ту некӣ мекуну бар об андоз,
Ки Эзад дар биёбонат диҳад боз.
Бузургмеҳри БАҲОДУР,
«Ҷумҳурият»
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 09.02.2021 №: 29 Мутолиа карданд: 467
