Мусаллам аст, ки таъмини сулҳу субот ва амнияти пойдори кишварҳо аз ҷумлаи вазифаҳои калидӣ ва шарти муҳимтарини роҳандозиву пешбурди равандҳои созанда ба хотири рушди устувор дар сатҳи байналмилалӣ ва минтақавӣ ба ҳисоб меравад. Имрӯзҳо дар гӯшаҳои гуногуни сайёра миллионҳо одамон гирифтори хавфу таҳдид ва оташи ҷангу низоъҳо гардидаанд ва зуҳуроти терроризму ифротгароӣ ба хатари бесобиқаи ҷаҳонӣ табдил ёфта, оқибатҳои фоҷиабору дарозмуддати ҷамъиятиву сиёсӣ ва маънавиро ба бор меорад.

Терроризм ҳамчун вабои аср ба амнияти ҷаҳон ва ҳар як сокини сайёра таҳдид намуда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро дорад. Рӯз ба рӯз терроризм ва экстремизм ба хатари глобалӣ табдил ёфта, ҷаҳони муосирро ба ташвиш овардааст.

Афзоиши ҷиноятҳои хусусияти террористӣ ва экстремистӣ дошта, ба вусъат ёфтани терроризми байналмилалӣ, фаъолшавии унсурҳои тундраву ифротгаро, ҷалби ҷавонон ба сафи созмонҳои экстремистиву террористӣ ва иштироки онҳо дар низоъҳои мусаллаҳонаи давлатҳои хориҷӣ мусоидат менамояд.

Солҳои охир зиёда аз 100 мамлакати дунё ҳадафи амалҳои харобкоронаи террористон қарор гирифта, бар асари онҳо садҳо ҳазор нафар аҳолии осоишта ба ҳалокат расида, миллионҳои дигар макону манзили зисташонро тарк кардаанд.

Дар раванди муосири ҷаҳонишавӣ Тоҷикистон низ аз ин воқеаҳо дар канор набуда, мубориза бар зидди ин амалро яке аз ҳадафҳои асосии худ қарор дода, дар ин самт тадбирҳои зиёдеро амалӣ намудааст. 

Эътироф ва арҷгузорӣ бояд кард, ки бо ибрози он ки «террорист Ватан, миллат ва дину мазҳаб надорад», касе беҳтар аз Пешвои миллат “шахсият”-и террористро бозгӯйӣ ва мусулмононро ҳимоят накардааст.

Воқеан, барои ифротиёни мағзшӯишуда модар, Ватан, фарҳанг, рушд ва арзишҳои дирӯзу имрӯз қадре надоранд. Мутаассифона, ин зуҳуроти номатлуб, аллакай, хислати ҷаҳонӣ касб намуда, пеши роҳи онҳоро гирифтан хеле мушкил гаштааст. Далели ин гуфтаҳо он аст, ки агар солҳои қаблӣ дар Афғонистон дар қатори ҷангҷӯёни ҳаракати «Толибон» намояндагони ҳамагӣ 15 кишвар мушоҳида мешуданд, ҳоло дар сафҳои созмони ДИИШ ва дигар гурӯҳҳои террористӣ ҷангидани шаҳрвандони зиёда аз 100 давлат ба назар мерасад. Аз рӯи маълумоти дастраси васоити ахбори омма, шумораи ҷангиёни гурӯҳҳои террористие, ки дар Ироқу Сурия ҷойгир буданд, ба 100 ҳазор нафар мерасид. Хушбахтона, дар натиҷаи амалиётҳои зиддитеррористӣ як қисми онҳо нобуд шуд.

Аз ин рӯ, мо бояд ба вазъи  Афғонистон, Сурия, Ироқ Либия, Яман ва мамлакатҳои дигар, ки аз шумии қадами ифротгароён ба харобазор  мубаддал гаштаанду мардумонаш зору бехонумонанд, бо чашми ақл нигарем, бо шукрона аз сулҳу ваҳдату субот барои пойдории оромӣ ва шукуфоии Ватани азизи  худ – Тоҷикистон талош варзем. Қабл аз ҳама, ба ифротгароию терроризм ва ҳама гуна моҷароҷӯӣ оштинопазир бошем ва ҳамин фарҳангро дар ниҳоди фарзандон тарбия намоем. Оштинопазирӣ ба терроризму ифротгароӣ  бояд ҳамчун фарҳанги бунёдии шаҳрвандӣ  сар аз кӯдакӣ дар сиришти мо  парвариш ва такомул ёбад.

 

Бозор МЕНИЯРОВ, 

омӯзгори МТМУ № 1, шаҳри Душанбе