Журналисти асил ҳамеша воқеоту ҳаводис ва рӯйдодро санҷида, бар асоси факту далел қаламфарсоӣ мекунад. Аз ин рӯ, касби журналистӣ бо мушаххасоти воқеъгаройӣ ва ҳақиқатнигорӣ аз соири тахассусҳо тафовут дорад. Журналисти ҳақиқӣ нафарест, ки дар ҳавои воқеиятҳои замонию маконӣ нафас мекашад ва дар партави ақлу мантиқ ба таҳияи матолиб мепардозад. Рӯзноманигор бо беадолатӣ ва зулму истибдод дасту панҷа нарм намуда, ба хотири тантанаи адолат, ҳатто дар майдони мубориза ҷоннисорӣ мекунад. Ин аст, ки журналистон ҳамеша мавриди фишору таъқиби гурӯҳу созмонҳои ифротӣ қарор мегиранд. Ҳақгӯйӣ ва воқеиятнигории онҳо ба бисёр гурӯҳҳои фурсатталаб ва иғвогару ифротӣ маъқул нест, ки намунаи онро мо дар фаъолияти ташкилоти террористӣ - экстремистии Ҳизби наҳзати исломӣ таҷриба кардем.

Қатлу озор ва террори журналистон методи маъмули муборизаи созмони экстремистии наҳзатист. Мисолҳои зиндаву гӯё аз қатлу фишори наҳзатӣ алайҳи рӯзноманигорон зиёданд. Яке аз қурбониёни террори наҳзатӣ - журналисти забардаст, нексиришт ва ватандӯст Зайниддин Муҳиддинов мебошад. 

Журналисти боистеъдоду асили тоҷик Зайниддин Муҳиддинов 15 январи соли 1950 дар деҳаи Саройи ноҳияи Файзобод ба дунё омадааст. Аз овони мактабхонӣ ба касби журналистӣ дил баста буд ва эҷод мекард. Баъд аз хатми донишгоҳ  ҳаёту фаъолияти худро ба пешаи журналистӣ бахшид. Фаъолияти ӯ воқеъбинона буда, ҳамеша барои инъикоси ҳақиқат ва тантанаи адолат кӯшиш мекард. Хислатҳои неки  инсонӣ, касбияти баланд ва адолатҷӯию ҳақиқатнигориаш буд, ки Зайниддин Муҳиддиновро ба вазифаи пурмасъулияти сармуҳаррири ҳафтаномаи «Насими айём» таъйин карда буданд ва то лаҳзаи охирини умраш дар ин вазифа кор мекард.

Ин журналисти асили миллӣ бар мабнои донишу биниш ва собиқаи зарурии рӯзгор хуб дарк карда буд, ки ҷаҳолату хурофот дар ҳар шакле боздорандаи инкишофу тараққиёт аст ва зиёда аз ин, абзори шикасту заволи фикрию эҷодии ҷомеа маҳсуб меёбад. Мубориза бо неруҳои тахрибкор, мутаассиб ва хурофотӣ, ки ибтидои солҳои навадуми асри бист барои рӯйи даст гирифтани қудрати сиёсию низомӣ фурсатшуморӣ мекарданд, аз авлавиятҳои кори рӯзноманигорӣ, сиёсӣ ва фарҳангии Зайниддин Муҳиддинов ба шумор мерафт. Ӯ то вопасин лаҳзаҳои   зиндагӣ дар миёни мардум буд, барои Ватану миллат хизмат мекард ва саранҷом дар роҳи озодӣ ва истиқлолияти миллӣ ҷон бохт. 

Зайниддин Муҳиддиновро 14 марти соли 1995 қотилони аъзои ТТЭ ҲНИ бо зӯроварӣ аз хонааш бароварда, дар соҳили дарё парронданд. Маълум аст, ки ин амали нангини террористони наҳзатӣ бо супориши бевоситаи саркардаи хунхору худхоҳашон содир шудааст. 

Бо қатли ин журналисти варзида ва миллатдӯст қотилони хиёнаткори  наҳзатӣ мехостанд, ки тарсу ҳаросро дар ҷомеа, хусусан дар байни зиёиён, ҷой кунанд ва мардумро таҳти тасаллут қарор диҳанд. Вале хато карданд. Зеро рӯҳи бебок ва созандаи миллати тоҷик оқибат бар ҷаҳлу хурофот пирӯз гардид. Мардуми тоҷик бар ин неруи аҳриманӣ ғолиб омад. Садҳо журналисту зиёии дигари тоҷик ба майдон омаданд, корномаи Зайниддин Муҳиддиновро идома доданд ва дар муқовимат бо ифротиёни наҳзатӣ пирӯз гардиданд. 

  

Субҳиддин ЗИЁЕВ,  

ходими пешбари илмии АМИТ