Аз соли 2015 бо соҳибкор Абдуҷалол Шокиров ҳамкорӣ доштем. Ӯ ҳамчун директори ҶДММ «Синч» дар хиёбони Рӯдакии шаҳри Душанбе ба сохтмони бинои истиқоматии 5 ошёна шурӯъ кард. Ман барои соҳиби манзили истиқоматӣ шудан ба ӯ 200 000 сомонӣ дода, баробари ин, аз аввали сохтмони бино то анҷоми он бемузд кор кардаам. Музди меҳнатам ҳам барои хариди хона ҳисоб мешуд. 

Баъд аз анҷоми пурраи сохтмони бино, тибқи аҳдномаи пешакӣ бастаамон ҳисоб кардем, ки ман бояд бар ивази маблағҳои супурдаам ва ҳиссаи гузоштаам (музди меҳнат) як манзили сеҳуҷрадор дар ошёнаи 5 ва як манзили якҳуҷрадор дар ошёнаи якумро соҳиб шавам. Соли 2017 сохтмони бино пурра ба анҷом расид. Ҳамон сол ҳуҷраҳои худро, ки дар асоси шартномаи хариду фурӯш (саҳомӣ) тартиб дода шудааст, соҳиб шуда, пурра таъмир намудам ва бо аҳли оилаам дар онҳо сокин шудем. Баъд аз соҳиби хона шудан, як муддат барои кор ба Федератсияи Россия рафтам. А. Шокиров ба мо ваъда дод, ки баъд аз анҷоми расмиёт ва ҳуҷҷатгузории бинои мазкур, ҳуҷраҳои моро низ ҳуҷҷатгузорӣ менамояд. 

Замоне, ки дар Россия будам А. Шокиров бо ман дар тамос шуда, гуфт ки барои аз комиссияи давлатӣ гузарондани бино бояд корҳои рангубор анҷом дода шаванд. Аз ин рӯ, аз ман даъват кард, ки омада дар анҷоми ин корҳо ёрӣ расонам. Моҳи августи соли 2019 аз Россия омада, дар муддати 2 моҳ корҳои заруриро анҷом додем…

Замони ба расмиёт даровардан ва ҳуҷҷатгузории ҳуҷраҳо маро фиреб дода, ҳуҷраҳои ба ман мансуббударо ба нафарони дигар фурӯхта, ба номашон ҳуҷҷатгузорӣ кардааст. Дар пайи ин амал ман барои соҳиб гаштан ба ҳуҷраҳои худ 4 феврали соли 2020 ба суди ноҳияи Исмоили Сомонӣ бо аризаи даъвогӣ барои эътироф намудани харидори бовиҷдон муроҷиат кардам. Мутассифона, суд даъвои маро рад кард. Аз ин рӯ, ман бо шикояти назоратӣ ба суди шаҳри Душанбе муроҷиат намудам. Раёсати суди шаҳри Душанбе 7 декабри соли 2020 дар асоси шикояти ман, ҳалномаи суди ноҳияи Исмоили Сомониро бекор кард. Баъд аз ин, ба суди ноҳияи Исмоили Сомонӣ ариза оид ба «ҳолатҳои нав ошкоргардида», муроҷиат кардам. Вале суд ба ҷойи баррасии аризаи ман, қарор дар бораи аз манзили истиқоматӣ кӯчондани маро ба иҷрочиёни суд содир кард. Аз чи бошад, ки иҷрочиёни суд ҳам барои иҷрои ин қарор шитоб ва моро дар фасли зимистон аз хонаамон берун карданд.

Албатта, намешавад, дар бораи ҳамаи он чи ки гузашт муфассал нақл кард. Аммо ҳаминро бояд гуфт, ки дар заминаи талошҳои минбаъдаи ман барои ҳимояи ҳуқуқи худ, ҳамаи ҳуҷҷатҳои бо роҳи ғайриқонунӣ бадастовардаи А. Шокиров ва «харидорони хонаи ман» бекор карда шуд.

Ҳоло бар асоси таъйинотӣ ахири суд, бояд онҳо хонаҳоямро баргардонанд. Вале, бо вуҷуди он ки ҳуҷҷатҳои онҳо аз тарафи суд бекор шудаву айни ҳол манзилҳои ба ман тааллуқдошта бе расмиёт ва дар ҳабси судӣ мебошанд, онҳо ин хонаҳои баҳсиро ғайриқонунӣ ба фурӯш гузоштаанд.

Акнун ман бояд чи кор кунам. Бо нашри ин матлабам дар рӯзномаи «Ҷумҳурият» мехоҳам, то ин масъала ба гӯши мақомоти дахлдор бирасад ва ҳаққи маро ба ман баргардонанд. 

 

Ҳусейн ДАВЛАТОВ, 

сокини шаҳри Душанбе