То ин маврид, мо аз оромгоҳи ноҳияи Шоҳмансури шаҳри Душанбе истифода менамудем. Аммо, айни замон оромгоҳи мазкур дигар ҷои ба хок супурдани майитро надорад. Аллакай, оромгоҳ ба манзилҳои зисти одамон наздик шудааст.

Бо дастгирии сокинони деҳаи Шоҳмансури ҷамоати мазкур дар якҷоягӣ бо сокинони маҳаллаи Қаротегини ноҳияи Шоҳмансур, ки онҳо низ дигар ҷои ба хок супурдани майиташонро надоранд, қитъаи замини барои оромгоҳ ҷудошударо тариқи ҳашари дастаҷамъона обод намуда, гирду атрофи онро бо симтӯр ҷудо ва дарвозаи воридшавии оромгоҳро сохта ба итмом расондем. Бояд қайд кард, ки қитъаи замини ҷудошуда ноҳамвор буда, барои таваққуфгоҳи мошинҳо ҷой надошт. Вобаста ба ҳолати мазкур, ба хулосае омадем, ки аз қисмати даруни оромгоҳ таваққуфгоҳ созем. Тақрибан ҳудуди 1000 камаз хок харид карда, ҷойи таваққуфгоҳи мазкурро омода намудем. Роҳи даромад ва даруни оромгоҳро мумфарш намудем. Аллакай, сокинон аз оромгоҳ истифода бурда истодаанд.

Мутаассифона, баъд аз ин қадар корҳои ободониву созандагии сокинони маҳаллаи мазкур ба мо маълум шуд, ки қитъаи замини таваққуфгоҳи сохтаи моро мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатии ноҳияи Рӯдакӣ ба як шаҳрванд барои бунёди манзили истиқоматӣ ҷудо намудааст. Ҳол он ки ин қитъа бо қарори раиси ноҳияи Рӯдакӣ барои оромгоҳ ҷудо шудааст. 

Барои ин қитъаи заминро ҳамвор кардан маблағи зиёд ва меҳнати сокинони деҳоти Россия ва маҳаллаи Қаротегини ноҳияи Шоҳмансур давоми чанд сол сарф гардидааст.

Ҳоло ба мо маълум шуд, ки ин қитъаи даромадгоҳ тибқи харитаи заминсозон ба оромгоҳ дохил нашуда, ҳамшафат будааст. Ин дар ҳолест, ки оромгоҳ дигар дарвозаи даромад надорад.

Акнун, мо – сокинони деҳоти Россияи ноҳияи Рӯдакӣ ва маҳаллаи Қаротегини ноҳияи Шоҳмансур бояд чӣ кор кунем? 

Ин суолест, ки ҷавобашро аз мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатии ноҳияи Рӯдакӣ ва дигар сохторҳои салоҳиятнок интизорем.

 

Сокинони маҳаллаи «Бӯстон 1, 2» - и 

ноҳияи  Шоҳмансур, маҳаллаи «Шоҳмансури 1, 2» - и 

Ҷамоати деҳоти Россияи ноҳияи Рӯдакӣ