Дар мулоқоти навбатии Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ҷавонони фаъоли кишвар, ки дар соли таърихӣ ва фаромӯшнашавандаи 30 - солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон доир гардид, фаро гирифтани ҷавонон ба шуғли доимӣ аз мавзӯъҳои асосӣ маҳсуб меёфт. 

 

Роҳбари мамлакат ба масъалаи мавриди назар таваҷҷуҳ намуда, чунин гуфтанд: «Дар кишвари мо захираи асосии иқтисодӣ ва меҳнатиро насли ҷавон ташкил медиҳад, яъне аз панҷ чор ҳисса ё 80 фоизи аҳолии аз лиҳози иқтисодӣ фаъ-ол ҷавононанд. Ҳар сол дар кишвар зиёда аз 180 ҳазор нафар ба бозори меҳнат ворид мешавад, ки аксари онҳоро ҷавонон ташкил медиҳанд. Дар кишвари мо тайи даврони соҳибистиқлолӣ беш аз як миллиону 150 ҳазор, аз ҷумла танҳо соли 2020-ум 193 ҳазор ҷойи корӣ таъсис дода шудааст. Мо ин равандро идома дода, тамоми чораҳоро андешида истодаем, ки ҳар сол на кам аз 100 ҳазор ҷойи нави корӣ муҳайё созем. Таъкид месозам, ки аз шумораи умумии ҷойҳои кории таъсисдодашуда зиёда аз 70 фоизаш барои ҷавонон мебошад». Яъне, бо шуғл фаро гирифтани ҷавонон яке аз роҳҳои муассири рушди иқтисодӣ ва дар айни замон, омили кам шудани содиршавии ҷиноят ва дигар намуди ҳуқуқвайронкуниҳо аз ҷониби онҳо мебошад.

Бо назардошти ҳалли мушкилоти вобаста ба шуғли ҷавонон, Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиш вазифадор шуд, ки якҷо бо Вазорати меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолӣ рӯйхати ҷавонони бешуғлро таҳия намуда, дар иртибот ба супориши Сарвари давлат то соли 2025 соҳибкасб намудани ҷавонони то 25-сола ва, махсусан, бо роҳи зиёд кардани курсҳои касбомӯзӣ чораҳои мушаххас андешанд.

Вохӯрӣ  мо ҷавононро бори дигар водор менамояд, ки зиракии сиёсиро аз даст надода, кӯшиш ба харҷ диҳем, то соҳибмаърифат шавем. Зеро яке аз сабабҳои асосии майл пайдо кардани ҷавонон ба хурофот, ифротгароӣ ва радикализми динӣ маҳз бесаводист. Зуҳуроти номатлуб ва хатарноки зикршуда тафаккури мардум, хусусан наврасону ҷавонони камтаҷрибаро заҳролуд карда, онҳоро ба ҷаҳолат мебарад, зиндагии ҷомеаро тираву торик месозад ва боиси қафомонии давлат аз роҳи пешрафт мегардад. Роҳбари давлат такроран таъкид намуданд, ки хурофот ҷаҳолат аст ва ҷаҳолат ба инсон ғайр аз бадбахтӣ чизи дигаре дода наметавонад.

Инчунин, Пешвои муаззами миллат таъкид доштанд, ки ҷавонон  бояд бештар ба илмҳои муосир рӯ биоранд. Масалан, имрӯз бисёр кишварҳо техникаву технологияҳоро аз давлатҳои аз лиҳози илму техника пешрафта  мехаранд. Пас барои чӣ мо наметавонем, ки иқтидори зеҳнии худро ба кор андохта, техникаву технологияҳои заруриро эҷод ва истеҳсол намоем, то ин ки дастнигари дигарон набошем? Аз ин лиҳоз,  ҷавонон мебояд босаводу маърифатнок бошанд. Ҳамчунин, дар ин масъала нақши падару модарон муҳим буда, вазифаи онҳо танҳо ба дунё овардани фарзанд нест, балки тарбия ва фароҳам намудани шароит барои таълим ва рушди фарзанд аст. 

Дар иртибот ба ин, мутахассисон бар он ақидаанд, ки барои ба камол расондани ҷавонони  лаёқатманду  соҳибистеъдод,   забондон ва донандаи  технологияҳои муосир, пеш аз ҳама, муҳайё сохтани шароити мусоиди маишӣ ва донишандӯзӣ нақши ҳалкунанда мебозад. Имрӯзҳо мутаассифона, баъзе падару модарон фикри ҳамаи чизро мекунанд, ғайр аз муҳайё кардани шароити зарурӣ барои таҳсилу саводнок шудани фарзанди худ ва ин корро ба мактабу омӯзгор ҳавола мекунанд, ки ин проблема якҷониба ҳалли худро намеёбад.

Ҳар мулоқоти Роҳбари давлат барои мо – ҷавонон дарси тарбиявӣ, худшиносию худогоҳӣ ва ватандӯстӣ аст.  Пас, мо дар партави ҳидоятҳои Пешвои муаззами миллат бояд дар ҷодаи таҳсили илм ва аз бар намудани технологияҳои ҳозиразамон саъй намуда, бо дониши худ  дар рушду равнақи Ватани азизамон саҳми бориз гузорем. 

 

Нигина РАҲМОН, «Ҷумҳурият»