Ривоҷ додани соҳаи кишоварзӣ, ба зинаи нав баровардани ҳаҷми истеҳсолот ва беҳтар кардани сифати он, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон дар паёмҳои худ таъкид меварзанд, бе инкишофи самтҳои гуногуни илми кишоварзӣ ба даст намеояд. Дар раванди ба роҳ мондани селексияи зироатҳои кишоварзӣ, эҷод кардани навъҳои нави ҳосилдеҳу сердаромад, равнақ бахшидан ба ин соҳаи муҳими илм олимони сириштшиносу селексионер нақши калидӣ доранд.

Яке аз чунин пажӯҳишгароне, ки бештар аз шаст соли умри худро дар селексияи пахта, кашфи навъҳои нави он бахшидааст, номзади илми биология Мақсудҷон Маҳбубов мебошад. Ин марди шариф ва пири корро аз соли 1990 мешиносам. Номбурда дар шуъбаи генетикаи АМИТ, кафедраи пахтапарварӣ, генетика, селексия ва тухмипарварии ДАТ ба номи Шириншоҳ Шоҳтемур фаъолияти пурсамар дорад. 

Ба қалами  Мақсудҷон Маҳбу-бов 200 кори илмӣ, монографияҳо, дастурҳо ва барномаҳои таълимӣ мансуб аст. Бо сарпарастии ӯ чандин навъҳои пахта ихтироъ шудаанд. Ҳоло дар майдони 10 ҳазор гектар пахтаҳои гуногуннавъ кишт ва парвариш гардида, ҳар сол пахтакорон садҳо ҳазор сомонӣ даромад мегиранд. Устод ҳаёти худро бо оромию тамкин ҳамеша ба илму амал ва корҳои хайр пайванд додааст.

Мардум ин ё он навъи нави меваро истеъмол кунанд, ягон намуди хӯрокро бори аввал чашида лаб ба ситоиш кушоянд ё пироҳани аз пахта омодашударо ба тан кунанд, ҳаргиз номи олимони дар пайдоиши онҳо ранҷбурдаро намедонад. Аммо имрӯз тавассути ин мақола ёдовар мешавем, ки дар ин раванд хидматҳои олимоне чун Мақсудҷони Маҳбубов зиёд аст.

Хушбахтона, имрӯз ҳам устоди мо дар канорамон аст ва ботамкин сӯйи ояндаи дурахшон қадам мезанад. Кӯлбори умраш аз дастоварду муваффақиятҳо моломол аст. Барои рӯзу шабҳои ба илм бахшидааш пушаймон нест. 

Дар кӯчаҳои зодгоҳаш – шаҳри бостонии Исфара боифтихор қадам зада, аз назди дабистоне, ки он ҷо таълимоти аввалро гирифтааст, гузашта онро намешиносад, зеро бинои он ба ифтихори Ҷашни 30 - солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва бо ташаббуси Пешвои миллат муҳтарам  Эмомалӣ  Раҳмон пурра бозсозӣ ва таъмир шудааст. Ба кӯдакону наврасони хуштолеи замони истиқлол назар афканда, дуои сабз ба лаб меорад, ки насли нав донотару собитқадамтар ва донишмандтару ботаҷрибатар аз гузаштагонашон бошад. 

 

Саидҷамол САИДЗОДА,

аъзои вобастаи АИКТ, 

доктори илми кишоварзӣ, профессор