Қабули Конститутсия ва ҷорӣ шудани идораи президентӣ тариқи раъйпурсии умумихалқӣ дар як рӯз (6 ноябри соли 1994) доир гашт. Агар Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон моро ба оламиён ҳамчун давлати соҳибихтиёри дорои низоми мукаммалу қавии сиёсиву ҳуқуқӣ муаррифӣ намояд, пас Президент ҳомии асосҳои Конститутсия ба ҳисоб меравад.

Баъд аз қабули Конститутсия дар Ҷумҳурии Тоҷикистон идораи президентӣ ҷорӣ шуд. Дар таҷрибаи ҷаҳонӣ сохторҳои гуногуни шакл ва низоми давлатдорӣ амал мекунанд, ки маъмулан идораи парламентӣ ва президентӣ муваффақ дониста шудааст. Қабул ва мавриди амал қарор додани ин шаклҳои давлатдорӣ ба вазъу ҳолати ҳар кишвар вобаста мебошад.Ҷумҳурии Тоҷикистон дар давраи гузариш ва ҳолати душвору ноороми сиёсӣ қарор дошт. Дар ин давраи мураккабу харобиовар, ки кишвари мо нисбат ба дигар ҷумҳуриҳои собиқ Иттиҳоди Шуравӣ тафовут дошт, воқеан ҳам, ба идораи мустаҳкам ва қавии президентӣ ниёз дошт. Тавре дар моддаи 64 Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон омадааст: «Президент ҳомии Конститутсия ва қонунҳо, ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, кафили истиқлолияти миллӣ, ягонагӣ ва тамомияти арзӣ, пойдориву бардавомии давлат, мураттабии фаъолияти мақомоти давлатӣ ва ҳамкории онҳо, риояи қарордодҳои байналмилалии Тоҷикистон мебошад».

Ҳаёти минбаъда собит сохт, ки идораи президентӣ мувофиқ ба авзои сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии ҷомеа буда, масъалаҳои душворро қодир аст ҳал ва амалӣ созад. Авзои ноороми ҳамонвақта дахолат, амал ва ҳалли фаврии айни замон оқилонаро талаб мекард. Бо истифода аз салоҳияту ваколатҳои конститутсионӣ идораи президентӣ имкони пурраи ҳалли масъалаҳои муҳимро дорад.

Бо идораи президентӣ ба муноқишаҳои сиёсӣ хотима гузошта, фаъолияти бонизом ва устувори давлатдорӣ роҳандозӣ шуд. Дар ин муддат Ҷумҳурии Тоҷикистон дорои сохтори мукаммали идорӣ, Ҳукумати фаъол, Артиши миллӣ, ҳокимияти судӣ, мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, рамзҳои давлатӣ гардид.

 

Аъзам МӮСОЕВ,

Корманди шоистаи Тоҷикистон