Аввали солҳои 30-юми асри гузашта корҳои азхудкунӣ ва обёрии водии Вахш оғоз ёфт. Системаи ирригатсионии Вахш ҳамчун сохтмони зарбдори умумииттифоқӣ эълон гашта,  дар сохтмони он техникаю қувваи зиёди корӣ истифода мешуд. Аввалин рӯзномаи коргарӣ-  “Ударник Вахшстроя” ва “Сохтмони зарбдори Вахш”, ки соли 1932 ташкил ёфта буд, ҷараёни корҳои азхудкунӣ ва обёрии водӣ, муҳоҷират ба ин макони навободро инъикос менамуд. Рӯзномаи “Вахш” ҳамчун вориси рӯзномаи “Сохтмони зарбдори Вахш” бо ташкил ёфтани ноҳияи Октябр ва барҳам додани он, инчунин, аз нав ташкил гаштани ноҳияи Вахш бо номҳои “Октябри сурх”, “Ифтихори Вахш” ва аз 21 апрели соли 1963 бо номи “Вахш”нашр мешавад.

Тули фаъолияти бисёрсола газетаи “Вахш” ба мактаби ҳақиқии сайқали маҳорати касбии рӯзноманигорон табдил ёфт. Иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ, собиқадори матбуот Толиб Неъматов муддати 17 соли муҳарририаш  таҷрибаи ғании худро ба интихоб ва тарбияи кадрҳои ҷавон бахшид. 

Маҳз заҳмати аҳли эҷод буд, ки рӯзномаи “Вахш” дар озмунҳои ҷумҳуриявӣ оид ба мавзуъҳои ҳарбӣ-ватандӯстӣ, варзиш, ҳифзи ёдгориҳои табиат, ихтироъкорӣ ва навоварӣ сазовори ҷойи якум ва мукофот мешуд. Дар ин радиф бояд қайд кард, ки рӯзнома иштирокчӣ ва ғолиби озмуни Иттифоқи журналистони СССР низ мебошад. Барои инъикоси мавзуи ҳарбӣ - ватандӯстӣ бахшида ба 40-солагии Рӯзи Ғалаба бо Грамотаи фахрии Иттифоқи журналистони СССР, КМ ДОСААФ СССР ва Саруправленияи сиёсии Вазорати мудофиаи СССР мушарраф гардидааст. Соли 1986 мукофоти Иттифоқи журналистони СССР ба номи Уляноваро соҳиб гашт. 

Яке аз нахустин воситаҳои ахбори оммаи ҷумҳурӣ - рӯзномаи ноҳиявии “Вахш” 90-сола шуд. Роҳи тайнамудаи он пуршараф, ибратомӯз ва шоистаи омӯзиш  мебошад

                                                                                      

Аъзам МӮСОЕВ, Корманди шоистаи Тоҷикистон