Бо вуҷуди маъюби гурӯҳи 1 будан, пойи равон надоштан, Неъматуллои Айниддин, то охири умр, кам не, 40 сол рисолати омӯзгориашро сарбаландона иҷро кард. Яъне, то лаҳзаи вопасини умраш омӯзгор буд, омӯзгори ҳақиқӣ. 

 

Муаллим Неъматулло дар синфи панҷум моро аз фанни забон ва адабиёти тоҷик дарс медод. Дар мактаб кабинети фанни забон ва адабиёти тоҷик буд, аммо муаллим Неъматулло бо завқу ҳавсалаи зиёди худ як кабинети дигари фанниро муҷаҳҳаз гардонид. Мо-ҳамаи хонандагон дафтари луғат доштем, шеърхону шеърдон будем.

Субҳдам муаллимро, ки маъюб буд, аз хонаашон ба мактаб ва баъди дарсҳо боз ба хонаашон меовардем. Хонаи ин муаллим ҳам барои мо мактаб ҳисоб меёфт. Дар хонаашон тахтаи синфӣ буду китобу китобхона ҳам.

Дар мактабу дар хонааш барои мо мусобиқаи байтбаракро ташкил мекард.

Раҳмдил буд, барои ҳар сокини деҳа, ки аз дунё мегузашт, кӯдаквор мегирист. Ба касбаш содиқ буд. Дар солҳои ноороми 90-ум ҳам тарки касби омӯзгорӣ накард, дарсҳояш, рисолати омӯзгориаш, масъулияташ чун солҳои пешин буд.

Вақте китобхонаи деҳа аз байн рафт, мағозаи тиҷоратиашро, ки рӯзгорашро пеш мебурд, ба китобхона табдил дод. Дар ин солҳои вазнин дар баробари омӯзгорӣ бо дӯстони маъюбаш ташкилоти ҷамъиятии «Мушфиқи маъюбон»-ро таъсис дод ва то вопасин лаҳзаҳои умраш муовини раиси ташкилоти мазкур буд. Маъюбонро номнавис ва  онҳоро дар лаҳзаҳои душвори зиндагӣ дастгирӣ ҳам мекард.

Ҳоло ҳам дар китобхонааш бастаҳои «Пионери Тоҷикистон», «Машъал», «Мактаби советӣ», «Газетаи муаллимон» ва номгӯи рӯзномаю маҷаллаҳое, ки солҳои охир нашр гардидаанд, нигоҳдорӣ мешаванд. 

Дар китобхонааш дафтарҳои шогирдонаш, диктантҳову иншоҳои навиштаамон ҳаст ва конспектҳои навиштаи 40-солаи омӯзгориаш нигоҳдорӣ мешаванд. Рӯзномаҳои мактабии моро ҳам ҳар охири сол мегирифт, ки  онҳо ҳам нигаҳдорӣ шудаанд. То вопасин лаҳзаҳои умраш ҳам бо шогирдонаш дар робита буд. Тамаъ надошт, аммо хоҳиш дошт, хоҳиш. Хоҳиш мекард, ки аз шаҳр, пойтахти кишвар танҳо барояш китоб, маҷалла, рӯзнома биоранд.

Як сол пеш муаллими Неъматулло зиндагиро падруд гуфт. Аммо барои деҳа хотироти бузургеро аз худ боқӣ гузошт. Китобхонааш ҳоло ягона китобхона дар деҳа мебошад. Масъулияту рисолати омӯзгориаш ҳам афсона шуданд. Асобағалу аробачаи маъюбиаш нишоне барои мо - шогирдон монд.

Борҳо дар бораи масъулият ва рисолати омӯзгору омӯзгорӣ навиштам. Дар ин мавридҳо дар пеши назарам ҳамеша муаллим Неъматуллои Айниддин буд, муаллиме, ки новобаста аз маъюбияш рисолати омӯзгории худро бо масъулияти баланд иҷро кард.

Яъне, агар аз пайи масъулият, рисолати омӯзгорӣ шавем, ҳеҷ як мушкилот монеаи мо шуда наметавонад. Агар монеа барои иҷрои рисолат мешуд, ба муаллим Неъматулло мешуд, аммо нашуд. Сахтиҳо, бемориҳо, озурдахотириҳои рӯзгорро пушти сар кард ва оқибат худ ба пуштаи мазори деҳа рафт.

То замоне деҳа ҳаст, мактаб ҳаст, китобхона ҳаст, масъулияту рисолати омӯзгорӣ ҳаст, ӯ барои ҳамдеҳагони ман зиндаву бо ном аст.

 

Қурбоналӣ МАҶИДЗОДА,

ноҳияи Восеъ