Дар деҳаи Лиҷаки Болои ноҳияи Муъминобод марди солору ботамкини 72-сола ва сар то по  ҳунаррез Ҳалим Толибов бо аҳли оилааш зиндагии босаодате дорад. Ӯ дар оилаи бобои Орифи сангтарош  таваллуд шудааст. Ҳунари санги осиёбтарошии падарро омӯхт. Лаҳзаҳои нишоти ҷавонӣ, ки ӯ аз бобои Исмоил аз навдаҳои шулашу туту бед сабадбофиро меомӯхт аз комиссариати ҳарбӣ даъватномааш омад. Дар яке аз қисмҳои ҳарбии шаҳри Тошкент адои хизмат намуд. Бо ҳидоятҳои яке аз командирон Ҳалимро ба кори ошхонаи қисм гирифтанд. Вақте аз хизмати ҳарбӣ баргашт, ӯ маъракаҳои мардумро бо ҳунари волои ошпазиаш дилписандтар мекард.

 

Бо ҳидояти падар ба шаҳри Кӯлоб ба мактаби шашмоҳаи ронандагӣ ҳуҷҷат супурд. Пас  аз гирифтани ҳуҷҷати ронандагӣ ба автобазаҳои №5930 ва № 17 ба кор рафт ва то соли 1982 дар  ин муассисаҳо  хизмати халқи диёрро адо намуд. 

Акнун шаклҳои нави хоҷагидорӣ рӯи кор омаданд.  Қаҳрамони мо низ дар як гектар боғ бунёд кард. Дар се  - чор сол боғ ба ҳосил даромад. Себҳои хубонии зарду сурх то бозорҳои Панҷу Фархор, Данғараю Ваҳдат харидор ёфтанд. Ҳар гоҳе ба суроғаш меомаданд, мепурсиданд, ки ҳавлии Ҳалими боғбон, моҳигир, сангтарош, ошпаз, сабадбоф, ронанда дар куҷост? Дар баробари ин, ки корубораш бисёр буд, аз  кирмакпарварӣ, парвариши бузу гӯсфанд рӯ намегардонд. 

Ҳанӯз аз овони мактабхонӣ Ҳалим бо ҳамроҳии 36 нафар ҳамсабақаш шабҳо ба хонаи якдигар мерафтанд ва то нисфи шаб китоб хонда, ба якдигар хондаҳояшонро нақл мекарданд. Дар китобхонаи деҳаю мактаб, ҷамоат китоби бадеӣ, маҷаллаи «Садои Шарқ» - и нохонда намонд. Ҳеҷ ба тасаввур ҳам намеғунҷид, ки бо ин қадар серкорӣ ӯ вақти китобхонӣ меёбад. Ба адабиёт ҳамин қадар шавқу рағбат,  меҳри беканоре дорад, ки гоҳо дар мутолиаи китобе фарорасии субҳро нафаҳмида мемонад. Ростӣ, банда чунин шахси аҷибу наҷибро боре ҳам надида будам. 

 

Нурулло ҲАСАНОВ, рӯзноманигор