Мисле, ки кас китоби дӯстдоштатаринашро бо нияти мутолиаи такрорӣ меҷӯяду бо шавқи бори аввал ба хондан шуруъ мекунад, муштариёни “Ҷумҳурият” интизорӣ мекашанд, ки кай ҳафта охир мешаваду ба “Шоми шанбе” рӯ мебинанд. Чунки ин саҳифа матолиби хонданбоб ба табъ мерасонад. 

Аз хусуси дӯстдоштанӣ гардидани “Шоми шанбе” фикру мулоҳизаҳои зиёд, таклифҳои ҷолибу пешниҳодоти ширини хонандаҳоро дар саҳифаҳои ин рӯзнома дида ва хондаем. Баъди пешниҳодҳо ин саҳифа рангу тобиши дигар мегирад.

Бандаи камтарин аз шумури 48150 нафар хонандае ҳастам, ки ба маводи чопкардаи рӯзнома таваҷҷуҳ дорам, хосса, ба “Шоми шанбе”. Гуфтан мехоҳам, ки яке аз сабабҳои рӯзномаи серхонандатарини кишвар унвон гирифтани “Ҷумҳурият” ҳамин саҳифа мебошад. 

“Шоми шанбе” шумора ба шумора хонданбобтар мешавад ва ин, дар фаҳмиши мо, самараи заҳмати кулли аҳли қалами рӯзнома аст. Соли чорум аст, ки “Шоми шанбе” бо матолиби ҷолиб шумораи муштариёнашро зиёд менамояд.

Зарур медонам қайд кунам: дар чанд шумораи моҳи июн ҳикматҳои маъникаши Абдулқодири Раҳим, ки таҳия намудаанд, чашми моро сӯи худ кашиданд. Ҷолибтаринашон “Шайтон ва хар” (“Ҷумҳурият”, 24 июни соли 2022, № 121) буд. Ин ҳикмат аз хонанда (умуман инсон) фосилаи дарози андеша тақозо менамояд. Панди овардаи ӯро мехонем: “Ҳеҷ вақт ба худат мағрур нашав. Баргҳо ҳамеша вақте мерезанд, ки фикр мекунанд, тилло шудаанд”. Хонандаи нуктафаҳмро, албатта, тавзеҳ зарур нест.

Дар шумораҳои пешин панду ҳикматҳои, ба қавле, адибони худӣ, хеле кам ба чашм мерасиданд. Хушо, ки номи Абдулқодири Раҳим гоҳо дар ин саҳифа пайдо мешавад. 

Иловатан: чаро дар ин саҳифа ҳикояҳои хурд (хоҳ ҷиддӣ, хоҳ ҳаҷвӣ, хоҳ танз), латифаҳои эҷодкорони ватанӣ чоп намешаванд? Шеър чӣ? Масалан, ашъори ҳаҷвӣ хонандаи сершумор пайдо карданаш мумкин. Шеър рангу ҷилои “Шоми шанбе”-ро рӯшантар мекунад.

Бештари маводи саҳифа аз интернет интихоб мешавад. Яъне, матолиби маҳаллӣ, эҷоду офаридаҳои адибони ватанӣ камтар аст. 

Умед дорем, ки ин пешниҳодҳо дар ҳаво намемонанд.

 

Ҷӯрабек МУЪМИН, Корманди шоистаи Тоҷикистон, ноҳияи Файзобод