ПИСАРИ ВОСЕЪ

Сафаралӣ Ҳасанов, ҷавонмарде 23-сола дар ноҳияи Восеи Хатлонзамин зода шуд. Муҳлати хизмати ҳарбии сарбоз ба охир расид. Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи ба эҳтиёт рухсат додани хизматчиёни ҳарбие, ки муҳлати муқарраргардидаи хизмати ҳарбиро адо намудаанд, низ ба тасвиб расид. 

Сарбози ташнаи дидор зуд ба модар занг задаву паёми фараҳбахш расонд, ки баъди ду ҳафта дар каноратон хоҳам буд. Модари ғамхору чашминтизор пайи рӯбучини ҳавлӣ, хонатаконӣ, зебу орои дару девор шуд, ба ҳама занони маҳалла хабар кард, ки Сафаралии ман меояд, вале ба гуфтаи мардум, мо дар чи хаёлему фалак дар чи хаёл.

Ногаҳон муноқишаҳои марзии Тоҷикистону Қирғизистон оғоз ёфт. Модарро ба гӯшаи хаёлаш намеомад, ки писараш низ дар сафи аввали мубориза аст. Муноқиша се – чор рӯз идома ёфта бошад ҳам, дар ҳамин муддати кӯтоҳ даҳҳо сарбозу афсарони ҷони худро дар баробари тиру танку бесарнишинҳо сипар карданд. Яке аз инҳо Сафаралӣ Ҳасанов буд. Ӯ бо сари баланд ва шаъну шарафи хоси мардон ба шаҳодат расид.

Соли 2017 Сафаралӣ барои дохил шудан ба яке аз донишгоҳҳои хориҷӣ ҳуҷҷат ва имтиҳон супурд. Марҳилаҳои аввалро бомуваффақият гузашта, омодагии сафар дошт. Сарбози қаҳрамони мо дар хонаводаи омӯзгор ба воя расида буд ва падару модари сахтгираш аз ахлоқу дониши писар пайваста назорат мекарданд. Бо вуҷуди фароҳам омадани имкони хубе барои таҳсил дар хориҷа, аз он даст кашид ва бо машварати волидон ба сафи Артиши миллӣ пайваст. Чунин ранг гирифтани корро мебинему ёдамон мерасад, ки ҳар кору ибтикор ҳикмате дорад. Сафаралӣ бесабаб дар Ватан наистод, ӯ барои фидо шудан барои ин марзу бум офарида шуда буд.

 

ҒОЛИБ

Майор Ғолиб Абдунабиев то вопасин нафас афсари Қӯшунҳои сарҳадии КДАМ буд ва ба рисолати неки ватандорӣ то рамақи охирин содиқ монд.

Ғолиб дар деҳаи Навободи деҳоти Лоиқ Шералии шаҳри Панҷакент чашм ба дунё кушод. Дар ҳавои шеъру таронаҳои халқӣ, аз ҷумла дар партави ашъори ватандӯстонаи Лоиқ Шералӣ ба воя расид. Бино ба гуфтаи дӯстон, Ғолиб ҷавонмарди ватандӯст, родмарди асил ва инсони хеле меҳрубону ростоин будаст. 

Падару модари Ғолиб - бобои Қарабой ва момаи Шаҳодат бо навҳаи ҷонхарош мегиристанд. Модар акси писарро дар оғӯш дошту гоҳ бо Замин ва гоҳе бо фалак дар гуфтугӯ ва мунозира мешуд.

Дар маросими дафни афсари ҷонфидо раиси шаҳри Панҷакент Абдухолиқ Холиқзода иштирок ва суханронӣ дошт. Кулли иштирокдорони маросим ба падару модари қаҳрамонофарин сипосу ташаккур арз доштанд. 

 

ШУҲРАТ ДУХТАРАКАШРО  БОРИ ОХИР ОҒӮШ КАРДУ...

Шуҳратҷон Наҷмиддинов зодаи ноҳияи Ховалинги вилояти Хатлон, яке аз афсаронест, ки мисли кӯҳ дар баробари қонуншиканон истод ва мардона ҳалок гардид. Бисёр аламовар аст, ки модари ин ҷавонмард З. Мирзоева аввалин шуда марги писарро дар шабакаи иҷтимоии Фейсбук эълом дошт.

Ба гуфтаи ӯ, писараш дар Академияи Вазорати корҳои дохилии Тоҷикистон таҳсил мекард ва баъди ноамн шудани вазъ - 16 сентябр Шуҳратро барои ҳамояи сарҳад ба Исфара бурданд. 

- Хизматро тамом карда, дар яке аз қисмҳои ҳарбии кишвар ба кор даромад.  Дар баробари ин, дар Академияи ВКД дар курси V таҳсил мекард. Дар идомаи таҳсил хабар расонд, ки барои ҳимояи марз ба Исфара рафтанист. Рафту аз тири ҳавопаймои бесарнишини қиргиз кушта шуд, - изҳор дошт модар.

Чанд рӯзи охир як акси Шуҳрат дар шабакаҳои иҷтимоӣ мечархад, ки дуд аз димоғи ҷон мебарорад. Дар тасвир падар духтарчаи гулашро ба оғӯш кашидаву табассум дар лаб дорад. Шоҳидони ҳол мегӯянд, ин охирин акси Шуҳратҷон Наҷмиддинов аст. Шояд ӯ эҳсос кард, ки ин дидори охирин бо ҷигаргӯшааш аст:

Духтарашро бо муҳаббат бӯса кард,

Пештар аз он ки бӯсад хокро.

Бо ҳамин неру сипар шуд бедареғ,

То ки ронад душмани нопокро.

 

Бузургмеҳри БАҲОДУР,

“Ҷумҳурият”