Ҷумҳурии Тоҷикистон дар симои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун кишвари пешоҳанг дар мубориза бо хатарҳои глобалии ҷаҳон шинохта шудааст, ки мизбонии Конфронси байналмилалии сатҳи баланд зери унвони «Ҳамкории байналмилалӣ ва минтақавӣ оид ба амният ва мудирияти сарҳад ҷиҳати муқовимат бо терроризм ва пешгирӣ аз таҳарруки террористон» бори дигар ин ҳақиқатро бозгӯ намуд. 

 

Пешвои муаззами миллат, зимни суханронии худ дар ин ҳамоиши байналмилалӣ, ки бо ҳузури доираи васеи меҳмонону коршиносони дохилию хориҷӣ 18-19 октябр соли ҷорӣ дар шаҳри Душанбе баргузор гардид, чунин  изҳор доштанд: “Мо борҳо таъкид кардаем, ки Тоҷикистон дар хатти аввали мубориза бо хатари ифротгароиву терроризм қарор дошта, на танҳо минтақа, балки қаламравҳои фаротар аз онро аз оқибатҳои фалокатбори ин зуҳурот ҳимоя мекунад”.

Дар навбати аввал, агар ин ҳама талошҳо пеш аз ҳама башардӯстии Сарвари давлатро бори дигар пешорӯи мо падид орад, аз тарафи дигар равшан мекунад, ки ҳар кишваре, ки дар ҳудуди маъмурияш ин зуҳуроти хатарнок вуҷуд надораду нисбат ба ҷилавгирӣ аз он чорасозӣ намекунад, иштибоҳ хоҳад кард. Зеро оташе, ки хонаи ҳамсояро месӯзад, дер ё зуд хонаи шуморо ҳам месӯзад. Бетарафӣ ба терроризм оқибатҳои нанговар дорад, ки ногуфтанист.

Моро зарур аст, ки ба ҷиддӣ будани ин масъала таваҷҷуҳ намуда, хатарзоии ин равандҳоро дар назар бигирем ва насли наврасу ҷавонро, ки ояндаи давлату миллат дар дасти онҳост, дар руҳияи арҷ гузоштан ба арзишҳои миллӣ, садоқат ба Ватани аҷдодӣ ва ҳифзи марзу буми он тарбия намоем. Субъектҳои ин навъи ҷиноят метавонад фард, ташкилот ва ё гурӯҳи одамон бошанд. Ташкилот ё гурӯҳи одамоне, ки ин амалҳои даҳшатнокро содир менамоянд, дар сар андешаҳои нодуруст дошта, ҳадафи онҳо аз байн бурдани оромиву суботи ҷомеа ва ё кишварҳо ба шумор меравад. Терроризм бошад, даҳшатафканиест, ки ба воситаи он гурӯҳ ё ҳизби муташаккил барои расидан ба ҳадафҳои муғризонаи пешбинишудаи худ қабл аз ҳама тавассути истифодаи зӯроварӣ кӯшиш менамояд. Амале, ки ин гурӯҳ анҷом медиҳад, террор номида мешавад. 

Аз ин рӯ, ҳар як фарди ҷомеаро зарур аст, ки нисбат ба масъалаи мавриди назар беэътиноӣ зоҳир нанамуда, баҳри решакан намудани ин хатари бузург саҳим бошад. Дар ин робита, ҷавонони моро лозим аст, ки дар такя бо илму хирад, аз худ кардани донишҳои замони муосир ва омӯхтани забонҳои хориҷӣ доираи ҷаҳонбинии худро васеъ намуда,  дар роҳи худшиносиву  худогоҳии миллӣ, пос доштани арзишҳои миллӣ ва сулҳу ваҳдати ҳамешагӣ камари ҳиммат бубанданд. Зеро Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  ҷавононро насли ояндасоз ва хазинаи тиллоии миллат дониста, таъкид намудаанд: «Имрӯз созмону гурӯҳҳои ифротиву террористӣ зимни роҳандозии ҳадафҳои нопоки худ аз зарфиятҳои технологияи иттилоотии пешрафта фаровон истифода мебаранд, ки бояд ин мавзуъ мавриди таваҷҷуҳ ва тадбирандешии муассири масъулону коршиносон қарор гирад. Тибқи таҳлилу пешбиниҳо, чунин вазъият дар минтақа ва кишварҳои алоҳидаи дунё дар оянда идома ёфта, ҳузур ва фаъолияти ДОИШ ва Ал-Қоида густариш меёбад. Бинобар ин, зарурати таҳияи равишҳои нави инноватсионии муборизаи муштарак бар зидди терроризм, паҳншавии идеологияи ифротгароӣ ва тундгароии динӣ, аз ҷумла бо истифода аз технологияҳои муосир, ба миён омадааст».

Дар робита ба ин таъкиди Пешвои муаззами миллат, бояд дар назар дошта бошем, ки танҳо иттиҳоду якдилӣ, ҳамбастагиву ваҳдати миллӣ ва зиракии сиёсӣ метавонад моро аз ин таҳдидҳо, ҳизбу ҳаракатҳо ва равандҳои пуртазоди ҷаҳони муосир эмин нигоҳ дорад.

 

Шавкат БОЕВ,

номзади илмҳои филологӣ, 

устоди ДДЗТ ба номи Сотим Улуғзода