Ҳарчанд дар солҳои 90-ум хурдсол будам, вазъи мушкил ва ҳолати  ранҷкашидаи атрофиёнро эҳсос мекардам. Тарс дар чашмони волидайн  ошкоро намудор буд, зеро ҳар лаҳза хатари аз даст додани наздикону пайвандон вуҷуд дошт. Акнун бо гузашти солҳо дарк намудам, ки пойдории  сулҳу ваҳдат ва якдигарфаҳмӣ чӣ қадар муҳим будаанд.  

 

Дар кишвар аввалин нишонаҳои ваҳдату осоиштагӣ маҳз ба шарофати баргузории Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон пайдо гашт. Аз ин ҷост, ки бисёре аз мутафаккирон, оғози навини давлатдории тоҷиконро ба баргузории ин Иҷлосияи тақдирсоз рабт медиҳанд ва  чунин ҳам ҳаст. Яке аз хусусиятҳои муҳим ва фарқкунандаи Иҷлосияи таърихӣ ин аст, ки он барои мо, тоҷикон Пешвои сиёсӣ овард, зеро дар он давраи ҳассос  ягон нафар ҷуръати бар дӯш гирифтани давлатдориро намекард, чунки аз мансабу вазифа дида, ҷонашонро азиз медонистанд. Вале дар ин миён ҷавони далеру сарсупурдаи миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на ба хотири мансаб, балки барои барқарории якпорчагии кишвар ва сарҷамъии миллат ҷони худро зери хатар гузошта, зимоми давлатдориро ба даст гирифтанд. Азбаски қалбашон поку нияташон нек буд, аз ҳеҷ чиз наҳаросиданд ва эътимоду бовари комил доштанд, ки аз уҳдаи ин кори ниҳоят душвор – баҳамории ду ҷониби мухолиф мебароянд. Аз суханронии эътимодбахши вакили ҷавони онвақта муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон равшан намоён буд, ки гуфтанд: « …Ин ҷаласаи охирон барои нуқта гузоштан ба даргириҳо бояд бошад!». 

Ҳамин тариқ, идеяи побарҷо сохтани сулҳу ваҳдат дар кишвари азизамон, ки ахиран мустақар гардид, аз Иҷлосияи  мазкур сарчашма мегирад. Иҷлосияи XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон тавонист бо роҳбарии Эмомалӣ Раҳмон барои ваҳдати миллӣ замина гузорад, ки аз баракати он имрӯз ҳама соҳаҳои иқтисодию иҷтимоии мамлакат ҳамвора пеш мераванд. Ба нооромиҳо нуқта гузошта шуд ва нури сулҳу ваҳдат шуълавар гардид.  Аз ин рӯ, метавон гуфт, ки Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо он ки сулҳ оварданд ва сулҳро маҳз дар шароити душвори геополитикӣ пойдор нигоҳ доштанд, қарзи фарзандии худро дар назди Ватан – Модар иҷро карданд.  

Сулҳоварии Пешвои миллат имрӯз марҳами дилҳо гашта, аз ин рӯ,  баҳри таҳсину сипосгузорӣ ба хидматҳои мондагори Роҳбари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун як фарди кишвар қалам рӯи коғаз гузоштам ва ин сатрҳоро аз сидқи дил ва самимият навиштам. 

 

Оҳистамоҳ ВАФОБЕК, “Ҷумҳурият”