номаҳо
Рӯзномаҳои хусусӣ пур аз хато ба табъ мерасанд
Аз ин ки ҳафтаномаҳои хусусӣ пур аз хато ба табъ мерасанд, мани иқтисодчӣ на танҳо шарм мекунам, балки изҳори нигаронӣ менамоям. Бадбахтӣ дар он аст, ки сол ба сол баробари афзудани шумораҳои нашрияҳо миқдори хатоҳо низ зиёд мегарданд. Мо дар мавриди ғалатҳои мантиқӣ, таҳлилҳои нодуруст, ба эҳсосот дода шуданҳо, ҷумлаҳои подарҳаво, ноогоҳӣ аз алифбои дигар соҳаҳо эрод намегирем. Бо ин ҳама гӯиё аз рӯи зарурат, ҳарчанд чунин зарурат барои рӯзноманигор набояд вуҷуд дошта бошад, созиш менамоем. Муроди ман хатоҳои имлоӣ, навишти тарзи нодурусти калимаву ибораҳо аст. Охир, ин ҳама барои рӯзноманигор бояд чизи одӣ ва муқаррарӣ бошад. Ҷойи таассуф аст, ки ин гуна хатоҳо аз рӯи нодонӣ ва бемасъулиятӣ ба саҳифаҳои рӯзномаҳо роҳ меёбанд, яъне онҳо тасодуфӣ нестанд. Борҳо ба масъулони нашрияҳо дар ин маврид телефонӣ суҳбат доштам. Эътироф мекунанд ва бори айбро ба дӯш мегиранд. Мегӯянд, ки гунаҳкорро ҷазо додем ё ҷазо медиҳем. Аммо масъала агар ба ҷазо ҳалли худро меёфт, дар ин 5-6 соли охир пеши роҳи ҳама гуна хатоҳо гирифта мешуду нашрияҳо беғалат нашр мегардиданд.
Намедонам ба куҷову ба кӣ дар ин хусус муроҷиат намоям. Умуман, оё ташкилоте вуҷуд дорад, ки ин масъаларо ҷиддӣ баррасӣ намояд?
Ҷумъахон ҲУСЕЙНОВ,
шаҳри Душанбе
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 23.08.12 №: 109 Мутолиа карданд: 5124
