номаҳо
РИСОЛАТИ ОМӮЗГОР БА ПОЁН НАМЕРАСАД
75 сол умр дорам. Аз ин нисф зиёдашро дар мактаб сарф кардаам, дар тарбияи насли наврас. Чанд насли деҳа аз шогирдони мананд. Ин бароям ифтихор аст. Замоне ки истиқлолият ба даст овардем, рӯзгорамонро аз куҷое боди сиёҳ таҳдид карда, қисмате аз орзуҳоямонро баробари молу ҳол ва ҷони мардум аз мо бурд. Аммо ба хушбахтии мо нафаре сари қудрат омад, ки чашмаш заррае бим надошт, на аз боду газанд ва на аз тиру тӯфанг. Ба қавле, мардум роҳбарашро ёфт.
Тадриҷан зиндагӣ рӯ ба беҳбудӣ овард, кишвар бештар аз пештар обод гардид. Агарчӣ тасаввур намекардем, ки замоне мешаваду нафаси осуда мекашем, фарзандону наберагони мо дар синфхонаҳои барҳаво таълим мегиранд ва пайи таҳсил ба хориҷи кишвар низ мераванд.
Аз дунёи мактабу маориф дур нестам, агар ба нафақа баромадаму давлати пирӣ меронам. 48 соли дарс гуфтан ба шогирдон, кор бо доираи омӯзгорон, ҳамфикрӣ бо ҷомеа таассуроти неке дорад. Дар ин муддат меҳнатам бо чандин ифтихорномаҳо ва унвони «Аълочии маорифи ҷумҳурӣ» қадрдонӣ гардид, вале бароям фаъолияти фарзандону шогирдон дар соҳаҳои гуногуни ҳаёт ифтихори дигар дорад.
Аслан замони фаъолияти мо мушкилиҳо хеле зиёд буданд, на ҳама маълумоти олӣ доштанд, технология барои мо тамоман ноошно буд, дастрасӣ ба воситаҳои аёнӣ, ки имрӯз дар мағозаҳои китобфурӯшӣ ҳам ҳастанд, дар мактабҳо ҳам кори осон набуд.
Имрӯз чӣ? Имрӯз, шукронаи сулҳу пешрафт ва ҳукумати ҷоноҷонамон, ки таҳти роҳбарии Сарвари худ дастрасии ҳамаи ҷавононро ба таҳсил осон гардондааст.
Албатта, зарур аст, ки махсусан насли нави омӯзгорон бо истифода аз шароитҳои муҳайёгардида сатҳи сифати таълимро ба боло бибаранд Инчунин, таълиму тарбия бояд ҷавобгӯи талаботи давр бошад. Бо дарки дурусти ин масъала ва вазъи мураккаби ҷаҳони муосир Пешвои миллат таъкид карда буданд, ки омӯзгор ҳуқуқи хато карданро надорад. Хатои ӯ, воқеан, хатои ҳазорон - ҳазор шогирдон маҳсуб мешавад, аз ин рӯ, нобахшиданист.
Талбак КАМОЛОВ,
собиқадори меҳнат,
шаҳри Роғун
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 02.11.2016 №: 218 Мутолиа карданд: 9134
