номаҳо
ШАҲРАКИ ҲУНАРМАНДОНРО БУНЁД СОЗЕМ
Муҳимияти рушди соҳаи сайёҳиро дар тақвияти иқтидори иқтисодии мамлакат, таъсири арзишманди ҳунарҳои мардумиро дар шакл додани мафкураи миллӣ ва талабот ба маҳсулоти дастсохтро ба инобат гирифта, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соли 2018 - ро Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ эълон намуданд. Ин иқдоми тозаи Пешвои миллат дар ҳақиқат боиси фараҳмандист.
Дар баъзе кишварҳои дар арсаи туризм пешгом, ё лоақал рӯ ба рушд, шаҳракҳои ҳунармандон сохта шудаанд. Шаҳраки ҳунармандон бештар дар он кишварҳое сохта мешавад, ки фарҳанги қадима доранд. Зеро чуноне маълум аст, аксари сайёҳон ба маҳсулоти қадимӣ таваҷҷуҳи бештар доранд. Ва арзиши ин гуна маҳсулот аз маҳсулоти тавассути дастгоҳҳо сохташуда гаронтар аст.
Ба гунаи мисол, барои сайёҳон шаҳраки ҳунармандони Будапешт дар қиёс ба дигар мавзеъҳои тамошобоб аз ҷолибияти зиёд бархӯрдор аст. Дукону хонаҳои начандон боҳашамат, аммо бо усули меъмории миллӣ ва хеле зебо сохташуда, роҳравҳои дар шакли қадимӣ кошинкоришуда ба кас имкон медиҳад, ки худро беихтиёр дар як дунёи афсонавӣ тасаввур кунад. Ё ҳадди ақал, фарҳангу ҳунари мардуми ин сарзаминро бо чашм бубинад. Нашъаи ҳамин чанд лаҳза кофист, ки сайёҳ барои хотира ба худ ва наздиконашон чизе бихарад. Озарбойҷон ҳам, ки мисли мо ахиран ба соҳаи туризм таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир менамояд, аҳамияти ҳамин навъ шаҳраки ҳунармандонро аз манфиат холӣ надида, онро сохт.
Биноан, ба масъулон пешниҳод дорам, ки ҳатман чунин як шаҳраке дар Тоҷикистон низ бисозанд. Ба андешаи ман, ин сон шаҳракро метавон дар масоҳати на камтар аз 2 гектар бо назардошти талаботи меъмории миллӣ дар наздикии шаҳри Душанбе, ё яке аз ноҳияҳои аз ҷиҳати сайёҳӣ ҷолиби мамлакат бунёд кард. Дар як гӯшаи шаҳрак метавон дуконҳои дуредгарон, оҳангарон, чармгарон, кулолҳо, сангтарошон, заргарон, кандакорҳо, наққошон ва ғайраро ҷо кард. Дар гӯшаи дигараш дуконҳои чакандӯзон, тоқидӯзон, гулбурон, зардӯзон, кӯрпадӯзонро.
Мувофиқи таҷрибаи байналмилалӣ, агар қисмати пеши дуконҳо бо шишаи барқад маҳкам ва дар дохил як - ду усто машғули кор бошад, хеле беҳтар аст. Ин имкон медиҳад, ки тамошогарон ба кори устоҳо халал нарасонда, рафти онро назорат кунанд. Таҷрибаи дигар кишварҳо нишон медиҳад, ки агар ин шаҳракҳо дорои ҳам кӯчаю хиёбону нишастгоҳҳои миллӣ, ғизою нӯшокиҳои маҳаллӣ, хидматрасону ҳунармандони дорои либоси тоҷикӣ бошанд, боз беҳтар аст. Метавон дар асоси озмун идеяҳои аз ин ҳам ҷолибро дарёфт намуд.
Зокир МУРОДОВ,
Аълочии матбуоти Ҷумҳурии Тоҷикистон
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 14.02.2018 №: 34 Мутолиа карданд: 1330
