ҳуқуқ
24 НОЯБР. РӮЗИ БАШОРАТИ СОҲИБИХТИЁРӢ
Суҳроб РӮШАНЗОДА, раиси суди ноҳияи Сино
Дар қатори чандин ҷашну санаҳои афзунгари эҳсоси ифтихормандиву сарфарозии миллати тоҷик, ки моҳият ва таъйиноти барҷастаи ватандӯстона ва истиқлолпарастона доранду баҳри ҳамбастагиву сарҷамъии ҳамватанон равона гардидаанд, таҷлили Рӯзи Парчами давлатӣ низ ҷойгоҳ ва мақоми хосро соҳиб аст. Ҳамчун санаи барои мардуми Тоҷикистон муқаддас Рӯзи Парчами давлатӣ боз як нишонаи равшан ва рукни мустаҳками соҳибдавлатӣ ва мустақилият буда, арзиши маънавии он дар ҷодаи иттиҳод, ризоияти аҳли ҷомеа ва сафарбарии миллӣ баҳри татбиқи ҳадафҳои бунёдкоронаву ормонҳои волои ватандорӣ хеле бузург аст.
Табиист, ки эҳтиром ба парчам ҳамчун як ҷузъи муқаддасоти миллӣ дар вуҷуди ҳар соҳибватани огаҳдилу худшинос ҳисси азалӣ ва ифтихори абадист, аммо ба гунаи санаи алоҳидаи давлатӣ ҳамчун ҷашн таҷлил намудани Рӯзи Парчам гувоҳи барҳақ ба фарҳанги баланди ҳуқуқӣ, маданияти ибратбахши сиёсӣ ва садоқати саршори ватанхоҳию меҳанпарастӣ аст.
Бо дарки ҳамин маънӣ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳанӯз соли 2009 сазовор ҷашн гирифтани Рӯзи Парчами давлатиро зарур шумурданд, ки нишоне аз шинохти воқеии рисолати муттаҳидкунандаву ҳидоятгари парчам аз ҷониби Сарвари давлат аст.
Мардуми шарафманду ободгари Тоҷикистон парчами миллии хешро рамзи раҳнамоӣ ба сӯи пешрафт, шукуфоӣ, дастоварду музаффарият, рушди устувор, эҷоду таҳкими ҷомеаи амн, давлатдории қавӣ ва фардои пурсаодату дурахшон қарор дода, зери сиёсати оянданигароёнаву бунёдкоронаи Пешвои муаззами хеш бо ҳам азми иттиҳод бастаанд ва ҷониби фатҳи зинаҳои нав ба нави тақвияти истиқлолияту озодӣ ҳаракат доранд.
Ҳар сокини мамлакатамон ба ҷозиба, шукӯҳу неруи илҳомбахши Парчами давлатӣ эътимод намуда, нақшу таъсири онро дар бедор сохтану ангезиш додани ҳисси ватандӯстиву ифтихори миллӣ ва садоқати ватандорӣ пураҳамият медонад ва аз ҳамин мавқеи фикрӣ кору амал намуда, иродатмандонаву собитқадамона дар ҷодаи азму талоши мулксозиву тараққиётгароӣ пеш меравад.
Чунин муносибат ва чунин андешамандӣ натиҷа ҳам меоварад, вақте варзишгарони мо барои пирӯзӣ дар зӯрозмоиҳои бонуфузи варзишии сайёра Парчами давлатии хешро ҳамроҳ мегиранд, бо он меҳру дилбастагие, ки ба Парчами миллии хеш доранд, зафарманд мегарданд, ҳамроҳу ҳамнафас бо Парчами давлатиашон рӯи сакуи мақомҳои ифтихорӣ мебароянд ва ба ҷаҳону ҷаҳониён аз давлату миллати хеш башорати соҳибихтиёрӣ медиҳанд. Дар дигар арсаҳо низ парчам ба ҳамватанони мо дар майдони кору амали созанда, ифтихор ва мададгорӣ мебахшад.
Басо ҳақиқатнигорона хоҳад буд, агар гӯем, ки он ҳама дастовардҳои азим, пешрафтҳои бузургу таърихие, ки мо дар 27 – соли соҳибистиқлолӣ ноил гардидем, таҳти сарварии шуҷоатмандона ва оқилонаи Пешвои миллат ва зери партавфишонии Парчами серангаи давлатиамон ба воқеият табдил ёфтанд. Дар маросими ба истифода додани чархаи нахустини Неругоҳи барқи обии «Роғун» вақте ҷилои садҳо адад парчами болои сари бунёдгарони ин «Кохи нур»-ро медидем, вуҷудамон саршори эҳсоси гарми ватандорӣ ва ифтихор мегардид.
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 23.11.2018 №: 229 Мутолиа карданд: 945
