ҳуқуқ
КАМОЛОТИ МАЪНАВӢ. АЗ ТАТБИҚИ ҚОНУН ТО ИҶРОИ УҲДАДОРИҲО
Таҷрибаи қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» нишон медиҳад, ки дар шароити басо ҳассоси ҷаҳонӣ имрӯз мавҷудияти чунин як санади меъёрии ҳуқуқӣ дар ҷомеа амри зарурӣ ба шумор меравад. Зеро равандҳои хатарзои замони муосир, назири терроризму экстремизм метавонанд, қабл аз ҳама дар ҳаёти ҷавонон таъсири номатлуб гузоранд, ки татбиқи босамари қонуни мазкур як навъ муқобила бо ин зуҳурот аст.
Хушбахтона, тибқи маълумоти мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва сохторҳои қудратии кишвар солҳои охир шомилшавии шаҳрвандони Тоҷикистон, бахсус ҷавонон ба сафи гурӯҳҳои тундрав, ҳизбу ҳаракатҳои ифротгаро ба таври назаррас коҳиш ёфтааст, ки натиҷаи корҳои тарғиботию ташвиқотӣ дар байни аҳолӣ арзёбӣ мешавад. Воқеан, тадбирҳои анҷомшуда дар ин самт, ба эҷоди мафкураи зиддитеррористӣ дар ҷомеаи тоҷик мусоидат намуда, дар зеҳну шуури ҷавонон шинохти дурусти равандҳои ҷориро ба бор овард.
Дар баробари корҳои тарғиботию ташвиқотӣ, нақши мусбати қонуни мавриди назар дар пешгирии гароиши ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои террористиву экстремистӣ истисно нест. Зеро ба андешаи таҳлилгарон маърифатнокӣ ва таълиму тарбияи дурустӣ ҷавонон вобаста ба ниёзҳои давру замон дар риштаи илмҳои диниву дунявӣ яке аз воситаҳои таъсиргузори муқовимат бар зидди ҳаракатҳои террористию экстремистӣ аст. Таҷриба собит менамояд, ки бе амалӣ намудани ин асосҳо ва таълиму тарбияи сифатнок пешгирии тундгароӣ дар ҷомеа мушкил хоҳад буд. Ин аст, ки қонунгузорӣ дар мамлакати мо барои таълиму тарбияи сифатнок ва камолоти фарзандон ниҳодҳои дахлдори ҷомеа ва падару модаронро ба масъулияти бештар водор менамояд.
Албатта, миллати тоҷик чунин масъулиятро дар баробари муқаррароти Конститутсия ҳазорсолаҳо ба ин сӯ уҳдадории асосии худ шумурда, ба камолоти маънавии фарзандони худ таваҷҷуҳи хосса зоҳир менамуданд. Зеро гузаштагони шарафманди мо ин ҳақиқатро дуруст дарк мекарданд, ки таҳкими оила, таълиму тарбияи наслҳои солиму соҳибмаърифат яке аз воситаҳои рушди ҷомеа ба шумор меравад. Аз ин рӯ, чунин як масъулияти иҷтимоӣ аз ибтидо хоси мардуми тамаддунофари тоҷик буда, то қабули қонуни вижа дар бораи таълиму тарбияи фарзандон аксари меъёрҳои пешбининамудаи он риоя мешуданд.
Табиист, ки волидон бо рафтори худ ба ҳолати рӯҳии кӯдак, мафкураи ӯ таъсир мерасонанд. Аз рафтори падару модар сифати ахлоқу одоби кӯдак вобастагӣ дорад, ки дар ин замина мутафаккири бузурги тоҷик Муҳаммад Ғазолӣ чунин гуфтааст: «Фарзанд амонат аст дар дасти падару модар ва дили поки фарзанд нафис асту нақшпазир, ҳар нақше, ки ба ӯ гузорӣ, чун мушк ба худ бигирад ва чун замин пок аст, ҳар тухме, ки дар вай бикорӣ, бирӯяд. Агар тухми хайру некӣ аст, ба саодати дунё расад ва падару модару муаллим дар он савоб шарик бошанд».
Малоҳат САЙФИДДИНОВА,
Ҳуқуқшинос
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 18.12.2018 №: 249 Мутолиа карданд: 833