фарҳанг
ФУТБОЛ. МУХЛИС БОЯД СОДИҚ БОШАД!
Бо итминон метавон гуфт, ки бозӣ байни тимҳои миллии Тоҷикистону Ҷопон, ки бар суди рақибонамон анҷом ёфт, ба футболбозони мо таҷрибаву малакаи дигар бахшид. Бо дастаи овозадоре чун Ҷопон, ки борҳо дар чемпионатҳои ҷаҳон ва дигар мусобиқоти сатҳи баланд ширкат варзидаасту аз бозигарони пурқувват таркиб ёфтааст, ҳамватанони мо хотирмон бозиданд. Чанд бор ба рахна кардани дарвозаи рақиб кӯшида, дилҳои қариб 20 ҳазор тамошобини варзишгоҳи марказӣ ва миллионҳо мухлисони паси оинаи нилгунро ба ларзаву тапиш оварданд.
Аммо ҳадаф аз ин навишта дигар аст. Мутаассифона, маданияти баъзе мухлисони мо ҳанӯз ҳам дар сатҳи паст қарор дорад. Дуруст, футбол бозиест, ки бидуни шӯру шааф, ҳуштоккашиву доду ғирев, сурудхониву кафкӯбиҳо намегузарад, аммо чунин фазои озодонаро набояд бо бадахлоқиву дашном гуфтан ва озор додани ҳамдигар тира сохт. Бавижа, вақте рақибон голҳои дувуму сеюмро ба дарвозаи дастаи мо заданд, баъзе мухлисон бо гуфтани суханҳои ношоиста майдонро тарк карда, бад-ин восита норозигии худро аз ҷараёни бозӣ изҳор медоштанд. Аммо, набояд фаромӯш кард, ки дастаи миллии мо аз номи кишварамон ҳунарнамоӣ мекунад. Яъне, муносибатамон ба дастаи футболамон, муносибат ба Меҳан аст!
Таъкид бояд кард, ки варзиш, бо вуҷуди дар назари баъзеҳо бозие беш набудан, ҳамзамон, як навъи санъати зебост. Ва мисли рақсу суруд ё меъморию кандакорӣ варзиш низ қонуну қоида, мухлису тамошобин, мутахассису коршинос, инчунин, дорои дигар ҷузъиёти муҳим мебошад ва ин ҳама ба зебоии он меафзояд.
Шумо боре рафтори мухлисони садоқатманди ҷопонҳоро ба ёд оред. Бахусус, дар Чемпионати ҷаҳон – 2018, ки дар майдонҳои сабзи Россия мегузашт, онҳо намунаи ибрат буданд. Дар яке аз бозиҳо мунтахаби Ҷопон заҳри мағлубият чашид, аммо мухлисонашон бо таҳаммул то вопасин сонияҳо дастаи миллии худро дастгирӣ карданд. Ҳатто, партовҳои гирду атрофи хешро чида, аз майдон оромона берун баромаданд. Ҳамчунин, тими миллиашон дар финали 17-умин мусобиқаи Ҷоми Осиё аз мунтахаби Қатар мағлуб шуда бошад ҳам, хонаи либосивазкунии майдонро ба навбат тоза карданд, фаршашро шуста, дар тахтаҳои омӯзишӣ ба се забон (арабӣ, англисӣ ва ҷопонӣ) «Қатар, пирӯзӣ хуҷаста бод!» навишта рафтанд.
Ин аст аслу ҷавҳари мухлисӣ. Футбол ва дигар намуди варзиш бояд байни мардум иттиҳод ва ҳамбастагиро таҳким бахшад. Иштирокдоронро ба ҷавонмардиву озодагӣ ва адолат даъват намояд.
Ба ин хотир, аз мухлисони азизи футболи тоҷик даъват ба амал меоварем, ки то охирин лаҳзаҳо дар бари бозигарони хеш бошанд. Бо мавҷи садо, наво ва кафкӯбиҳо дастаи худро рӯҳу тавон бубахшанд.
Қатъи назар аз ин, бо ифтихор бояд гуфт, ки буданд ҳазорҳо бародарону хоҳарони содиқ, ки ҳар дам нидо сар медоданд: «Ҳеҷ гап нест! Ҳамааш дар пеш аст! Ноумед нашавед, шербачаҳо! Шумо беҳтарин будед!». Аз шунидани ин хитобаҳо боз ҳам фараҳманд шудам ва ба ояндаи рӯшани футболи тоҷик эътимод дорам.
Бузургмеҳри БАҲОДУР, ноҳияи Деваштич
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 24.10.2019 №: 200 Мутолиа карданд: 1319
