фарҳанг
ДАРДОШНОИ КӮДАКОН
Барот Ҳайдаров барои мардуми Тоҷикистон ва ҳам аксари кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ошност. Ӯ чун табиби бемориҳои кӯдакон, ҳамзамон дар бахшҳои гуногуни тиб корҳои пажӯҳишӣ анҷом дода, аз навгониҳои тибби ҷаҳонӣ ҳамеша огоҳ буд.
Барот Ҳайдаров соли 1959 дар ноҳияи Деваштич ба дунё омад. Баъди хатми мактаби зодгоҳ то соли 1982 дар Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абуалӣ ибни Сино илму амал омӯхт, се сол дар Институти илмӣ - пажӯҳишии Академияи илмҳои тиббии собиқ Иттиҳоди шӯравӣ (дар Москва) ординатураи клиникии мақсаднокро ба итмом расонд ва дар мавзӯи «Хусусиятҳои кардиомиопатияи гипертрофӣ дар кӯдакон» рисолаи номзадӣ дифоъ кард.
Аз рӯзҳои нахустини ба кор шурӯъ кардан дар кафедраи бемориҳои кӯдаконаи №2 - и ДДТТ худро чун мутахассиси пурғайрат нишон дод. Бо ҷасорату матонат илму амалро маҳкам дошта, дар таълиму тарбия низ марди ҷиддӣ ва серталаб буд. Шогирдонаш ҳанӯз ҳам бо меҳр аз ӯ ёд карда, гоҳо бо таассуф мегӯянд: «Чунин устоди сахтгиру дилсӯз дигар кай меояд..?»
- Дилсӯзии ӯ ба беморон яке аз хусусиятҳои вижаи Барот Ҳайдаров буд. Ҳаргиз он касро бекор намедидем. Ҳама аз ӯ ҳамчун мутахассиси чашмикордон ва ботаҷриба умед доштанд, маслиҳату машварати ӯро ғанимат медонистанд, - мегӯяд ҳампешаи мавсуф Илҳом Эшонов.
Тавре ҳамкорон иброз доштанд, мардум барои саломатии кӯдаконашон Бароти табибро гоҳ ба Суғду Хатлону Бадахшон ва гоҳе ба кишварҳои хориҷӣ мебурданд.
- То ҷое, ки ман огоҳам, дар кишвари мо мутахассисе чун Барот Ҳайдаров дар соҳаи тибби атфол бисёр камчин аст. Ӯ ба ҳама паҳлуҳои ин соҳа сарфаҳм мерафт. Табибро ҳамеша дар иҳотаи беморон медидем. Китобҳои дар ин самт навиштааш ҳамеша зарурист, зеро то ҳозир барои донишҷӯёни донишгоҳҳои тиббӣ ва коллеҷу факултетҳои тиббӣ мисли китобу дастурҳои таълимии ӯ таълифоте ба вуҷуд наомадааст. Ҳарчанд ӯ дили касалманди тифлонро табобат мекард, аммо худаш аз бемории дил ҷон ба Ҷонофарин супурд, - изҳор дошт Шамшод Музаффаров, аспиранти ДДТТ ба номи Абуалӣ ибни Сино.
Маҳмадшо Гулзода, ректори ДДТТ ба номи Абуалӣ ибни Сино зимни суҳбат афзуд, ки: “Барот Ҳайдаров, воқеан ҳам, аз табибони номдори мо дар соҳаи бемориҳои атфол буд. Бо дили пур мегӯям, ки донишгоҳ барои ному осори ӯ гӯшае таъсис медиҳад”.
Барот Ҳайдаров дар умри бобаракати хеш даҳ китоб, сад мақолаву фишурдаҳои илмӣ ва дастурамалҳои таълимӣ – методӣ таълиф кардааст. Агар осори ӯ бо таҳриру такмил нашр шавад, басо судманд хоҳад буд.
Бузургмеҳри БАҲОДУР, «Ҷумҳурият»
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 02.06.2020 №: 103 Мутолиа карданд: 624
