Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олӣ яке аз арзишҳои муқаддаси замони истиқлолият ба шумор рафта, муҳимтарин самтҳои сиёсати дохилӣ ва хориҷии кишварро фаро мегирад. Дар даврони соҳибистиқлолии мамлакат яке аз омилҳои танзимсози соҳаҳои гуногуни ҷомеа паёмҳои Пешвои миллат ба ҳисоб мераванд. Онҳо дар асоси низоми ҳуқуқии кишвар дурнамои ҳар соҳаро бо дарназардошти вазъашон равшан месозанд. Яке аз масъалаҳои марказии паёмҳои Сарвари давлат танзим ва ташаккули ҳокимияти судӣ мебошад.
Таҷрибаи давлатдории тоҷикон нишон дод, ки Паём санади хеле муҳиму сарнавиштсоз, раҳнамо ва дурнамои рушди устувори сиёсӣ, ҳуқуқӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангии мамлакат буда, рушди минбаъдаи соҳаҳои ҳаёти давлатию ҷамъиятиро муайян менамояд.
Маврид ба зикр аст, ки баъди ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ – 27 июни соли 1997 ва ба ин васила барқарор гардидани ваҳдати миллӣ, сулҳу субот ва амнияту оромӣ дар ҷомеа марҳилаи бунёдкориву созандагӣ дар кишвар оғоз гардид. Дар ин росто, Паёми нахустини Президенти мамлакат, ки 27 апрели соли 2000 ироа гардид, вобаста ба мақсаду маром, вазифа ва хусусиятҳои хоси марҳилаи муайяни инкишофи мамлакат ҳадафҳои асосӣ ва барномаҳои мушаххаси рушди иҷтимоӣ, иқтисодӣ, фарҳангӣ, таҳррезии барномаи сиёсати дохилӣ ва хориҷии мамлакатро дар бар гирифта, дар таҳкими ҳокимияти давлатӣ нақши созгор бозид. Бояд гуфт, ки дар фарҳанги забони тоҷикӣ истилоҳи «Паём» бо маъноҳои гуногун пешниҳод шудааст. Аз ҷумла, муҳаққиқ Ҷамшед Ҷӯразода истилоҳи мазкурро ба мазмуни пайғом, хабар, салом, дуруд, таҳният, муборакбодӣ, орзуи нек кардан ба касе, муроҷиат намудан, маънидод намудааст. Дар мавриди Паёми Сарвари давлат ба Маҷлиси Олӣ он чун дастур, ҳидоят, барнома, тарҳу нақшаи фаъолият барои оянда, раҳнамо, дурнамо ва санади сарнавиштсози рисолати созанда ва бунёдкорона дошта, фаҳмида мешавад.
Паёми Сарвари давлат ба парлумон як усули таърихии робита, ҳамкорӣ ва таъсири мутақобилаи се шохаи ҳокимияти давлатӣ – қонунгузор, иҷроия ва судӣ мебошад. Паёми Президентро на танҳо узви мақомоти олии қонунгузори мамлакат – Маҷлиси Олӣ, балки намояндагони тамоми шохаҳои ҳокимият ва сохторҳои идоракунӣ – вазорату идораҳо, муассисаҳо, мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатӣ, намояндагони сафоратхонаҳои давлатҳои хориҷӣ, васитаҳои ахбори омма, аҳли ҷомеа тамошо намуда, ба суханронии Роҳбари давлат ҳамчун барнома, ҳидоятнома таваҷҷуҳи амиқ ва хосса зоҳир менамоянд ва аз он маълумот, далелу рақамҳои нав, иттилооти муҳим ба даст меоранд ва барои фаъолияти минбаъдаи хеш дастуру супоришҳои мушаххас мегиранд.
Паём асоси ҳуқуқӣ дошта, аз моддаи 70 Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон сарчашма мегирад. Тавре ки дар он омадааст: “Президент дар доираи салоҳияти худ фармон мебарорад ва амр медиҳад, дар бораи вазъи кишвар ба ҷаласаи якҷояи Маҷлиси миллӣ ва Маҷлиси намояндагон маълумот медиҳад, масъалаҳоеро, ки заруру муҳим мешуморад, ба муҳокимаи ҷаласаи якҷояи Маҷлиси миллӣ ва Маҷлиси намояндагон пешниҳод менамояд”. Яъне Паёми Президенти мамлакат ба Маҷлиси Олӣ асоси ҳуқуқӣ дошта, аз Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон бармеояд ва аз вазифа, ҳуқуқ ва салоҳияти конститутсионии Президент тибқи қонуни асосии мамлакат сарчашма мегирад.
Дар ҳар Паём, аз ҷумла Паёми Пешвои миллат ба Маҷлиси Олӣ, ки 26 декабри соли 2019 ироа гардид, масъалаҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ, маориф, илму фарҳанг, таълиму тарбия, тандурустӣ, варзиш, оила, занон, ҷавонон, беҳтар намудани сатҳи зиндагӣ ва некуаҳволии мардум, таҳкими иқтидори мудофиавии мамлакат, амният ва субот дар ҷомеа, мубориза алайҳи ҳуқуқвайронкунӣ, терроризм, экстремизм, пешгирии паҳн шудани ғояҳои бегона ва дигар зуҳуроти номатлуб дар ҷомеа мавриди таҳлилу баррасӣ қарор гирифта, нақшаву барномаҳои мушаххаси ҳаллу фасли онҳо тарҳрезӣ гаштанд.
Паёми Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, воқеан ҳам, равшангари ҳадаф ва вазифаҳои мо барои оянда буда, иҷрои муқаррароти он кафолати оромиву осудагии Ватан, болоравии сатҳи зиндагӣ ва ояндаи неки фарзандонамон хоҳад буд.

 

Одил НУРАЛИЗОДА, судяи суди иқтисодии шаҳри Душанбе