фарҳанг
ДУНЁИ РАНГҲО
Рассоми мониқалам Далер Миҳтоҷов ба мусаввараи офаридааш менигаристу дар олами андешаҳо сайр мекард. Ман ҳам ба расм чашм дӯхтам, то асрори онро дарк бисозам. Чун аз омаданам воқиф гашт, сар бардошт.
Аз ӯ пурсидам:
- Мӯйсафеди танҳо дар кӯчаҳои шаҳр дар фикри чӣ бошад?
Ба ҷои посух суолам дод:
- Шумо дар ин расм чиро мебинед?
Баъди каме мулоҳиза гуфтам:
- Аз сабаби он ки дар асар ранги сабз ба чашм намерасад, шояд ғаму андуҳ бошад...
Рассом баъди лаҳзае пурсид:
- Боз чиро мебинӣ?
- Шояд одамон аз ягон хатаре паноҳ бурда бошанд, ки дар шаҳр ғайр аз мӯйсафед касеро намебинам,- гуфтам.
Дар расм розе пинҳон буд, ки на ҳар кас қобили дарки онро дошт. Сабуриро аз даст дода, мехостам зудтар роз ошкор шавад. Розе, ки рассом аз он ғарқи андеша буд.
- Манзараи ғуборолудро мебинед? - гуфт ӯ. - “Шаҳри Хомӯшон” аст ин ҷо, ки сокинонаш аз даҳшати коронавирус одамгариро фаромӯш кардаанд. Ҳамсоя аз ҳамсоя гурезон шуд, аз тарси марг ба ҷанозаи наздикони худ рафта наметавонанд. Мебинед, дар шаҳр ғайр аз мӯйсафед касе ба чашм намерасад, ҳама дар кошонаи худ пинҳон. Пирмард дар назди оромгоҳ нишастааст, дарахте, ки якчанд шохаш шикаста, аз он дарак медиҳад, ки марги бераҳм фарзандонро аз ӯ рабуда. Ин пир хушбахтиро дар марг мебинад ва ӯ дар интизори бо фарзандонаш пайвастан аст. Аммо бисёр нафароне, ки дар ин оромгоҳ қарор доранд, шахсҳоеанд, ки аз ҷавон буданашон дилпуранд. Ва онҳо фикр мекунанд, ки ҳеҷ вақт намемиранд. Бале, аслан, инсон ҳеҷ гоҳ ноумед намешавад. Дар расм ранги зард нишонаи паҳншавии беморӣ ва даҳшатест, ки инсонро фаро гирифта. Аммо ранги сурх миёни рассомон нишонаи мубориза аст, ки онро дар ин ҷо истифода намудам, яъне инсон бояд ҳамеша бо мушкилоти дунё дар набард бошад. Осмон ранги сафед дорад ва ин ба он маъност, ки поёни шаби сияҳ сафед аст. Шумо дар расм ранги сабзро, ки рамзи умедворист, пайдо карда натавонистед, аммо он вуҷуд дорад. Ҳамин пироҳане, ки пир ба бар карда, сабзранг аст. Ин чунин маъно дорад, ки инсон бидуни умед зиндагӣ карда наметавонад.
Воқеан, дунёи рангҳо мафтункунанда аст. Мо рангҳоро бо ном ифода мекунему рассом дар он зиндагиро мебинад. Аз ин лиҳоз, хушбин бояд буду шод бояд зист.
Руқия ҚУРБОНОВА,
коромӯзи “Ҷумҳурият”
Баёни ақида (0) Санаи нашр: 05.08.2020 №: 145 Мутолиа карданд: 733
