Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни ироаи Паёми имсола ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон баён доштанд: «Озмунҳои қаблӣ, аз ҷумла «Тоҷикистон - Ватани азизи ман» ва «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» як нуктаи бисёр муҳимро собит намуданд: дар байни наврасону ҷавонони мо истеъдодҳои нодир ба воя расида истодаанд, ки мо бояд онҳоро ҳамаҷониба дастгириву ҳавасманд гардонем». Дар ҳақиқат, барои дар сатҳи баланд доир шудани ин озмунҳо маблағҳои калон ҷудо намуданд. Тавре аз ин Паём бармеояд, маблағи барои ҷоизаҳо пешбинигардида имсол зиёд мешавад. Баргузории озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» дар тарғиби китоб, мутолиаи он, махсусан аз шумори хонандагони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумӣ афзуд. Ба ин васила тухми меҳри китоб дар дилҳои наврасону ҷавонон кошта шуд, ки сол ба сол самари он зиёд мегардад.

Ман ба хонандагони ӯзбекзабони муассисаи таҳсилоти миёнаи умумӣ аз фанни забони давлатӣ, яъне забони тоҷикӣ, дарс мегузарам. Муҳаббати онҳо ба адабиёти бадеӣ, хосса адабиёти бадеии тоҷикро эҳсос мекунам. Саъй ба харҷ медиҳанд, ки ин забон ва адабиёти ғаниро бештару беҳтар биомӯзанд. Аз ин рӯ, фикр мекунам, ки ҷалби онҳо ба Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» ба манфиат хоҳад буд. Иштироки фаъолонаи онҳо собит месозад, ки то кадом андоза ин забону адабиётро омӯхтаанд ва низ омӯзгорон ба чи дастовардҳое дар ин самт ноил шудаанд.

Албатта, талабот нисбат ба онҳо дар ин маврид набояд, ки зиёд бошад. Ҳар иштирокчӣ сарфи назар аз он, ки ғолиб меояд ё намеояд, бояд ҳавасманд гардад.

Бешак, аз ин миён тарҷумонҳои ояндаи адабиёти тоҷик ба забони ӯзбекӣ ва тарғибгарони он ба воя мерасанд, ки ба нафъи миллат ва кишвари азизамон – Тоҷикистон аст.

 

Турсуной ОДИЛОВА, омӯзгор, ноҳияи Носири Хусрав