Бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ   ҷашну маросимҳои зиёди таърихию миллӣ, ки бо  азму ният, орзую омол ҳадафҳои халқи тоҷик ҳамбастагии зич доранду мутаассифона то дараҷае маҳкуми идеологияи давр гашта буданд, эҳё гаштанду мазмуни нав пайдо  карданд. 

 

Ба шарофати сиёсати тамаддунофаронаи  Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Наврӯз умумиҷаҳонӣ гардид. Ҷаҳонишавии Наврӯз пойгоҳе шуд барои бо ҳам наздикшавии миллатҳо, халқҳои гуногун, тантанаи дӯстӣ ва пойдории сулҳу амнияти олам ва бешак анъанаҳои муқаддас.  

Дар давраи Истиқлолияти давлатӣ ин ҷашни бостонӣ мазмуни нав пайдо кард ва он ҳамасола чун ҷашни муҳими миллӣ бо шукӯҳи хоса пешвоз гирифта мешавад ва, албатта, дар замони ҷаҳонишавии тамаддунҳо, ки ҳамзамон низоъву ҷангҳо ва мусибатҳои зиёдро ба дунбол дорад, эҳёи расму оинҳо, ки дар худ шодиву нишот, дилхушиву гулгулшукуфӣ, пешрафту дигар хусусиятҳои мусбиро ғунҷондааст, аҳамияти махсусро касб менамояд. Дар ин радиф албатта ҷашни Наврӯз рисолати хосеро дорост.

Наврӯз рамзи бузургии фарҳанги мардуми ориёинажод, ҷашни бостонии тоҷикон, далели таърихи дерин, шоҳкитоби миллати тамаддунпарвар, саодатномаи халқи тоҷик, тантанаи бедорӣ, шукуфоӣ ва пойдорӣ, маҳзари самимият ва меҳру муҳаббат, он ҳалқаи пайванди дирӯзу имрӯз ва фардоямон аст.  

 Рӯйдоди фараҳбахш он аст, ки бо пешниҳоди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Наврӯз ҳамчун  ҷашни  байналмилалӣ аз ҷониби Созмони  Милали Муттаҳид ҳамаҷониба ба расмият пазируфта шуд.   

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми имсолаашон ба Маҷлиси Олии кишвар дар мавриди нақшу манзалати ҷашнҳои миллиамон ёдовар шуда, аз ҷумла зикр сохтанд «...Мо ифтихор дорем, ки Тоҷикистон, барҳақ, ватани Наврӯз, Сада, Тиргон ва Меҳргон аст. Ҳар кадоме аз ин ҷашнҳо таърихи беш аз 6000 – сола дорад. Ва ин далел низ боиси ифтихори мост, ки Наврӯзи бостонӣ имрӯз ҷашни ҷаҳонӣ гардидааст…»

Бешак, мо – сокинони кишвар  бо ин мероси гаронбаҳову ҷовидонаи ҳанӯз беш аз ҳазор сол қабл баёдгоргузоштаи ниёгони худ бояд ифтихор кунем, онҳоро пос дорему эҳтиром намоем. Дар ин радиф, албатта ҷашни Нарӯз рисолати хосеро доро аст.

 

Раҳмиддин  ШӮХИЕВ,  

унвонҷӯ, ноиби декани факултаи ОДҲ ва тарбияи ҷисмонии  ДТҶТ ба номи С. Раҳимов