Ҳадаф аз эълони солҳои 2019-2021 ҳамчун Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ, тараққӣ додани соҳаи сайёҳӣ тавассути муаррифии шоистаи имкониятҳои сайёҳии мамлакат, фарҳанги миллӣ, ҷалби сармоя, инчунин мусоидат ба эҳё ва рушди ҳунарҳои мардумӣ мебошад.

 

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми худ ба Маҷлиси Олӣ қайд намуданд, ки бо мақсади тараққӣ додани соҳаи сайёҳӣ, муаррифии шоистаи имкониятҳои сайёҳии мамлакат ва фарҳанги миллӣ дар арсаи байналмилалӣ эълон шудани солҳои 2019-2021 Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ хеле ба маврид аст. Зеро табиат ва иқлими Тоҷикистон барои ба роҳ мондани хизматрасонии муосири сайёҳӣ ва инкишофи намудҳои гуногуни он заминаи мусоид фароҳам овардааст. Танҳо зарур аст, ки дар мамлакат инфрасохтори муосири сайёҳӣ бунёд ва хизматрасонии мувофиқ ба талабот ба роҳ монда шавад. 

Тоҷикистон сарзамини дорои иқтидори кофии сайёҳӣ буда,  рушди сайёҳӣ ба таъсиси ҷойҳои нави корӣ, баланд бардоштани сатҳи зиндагии мардум, муаррифии таъриху фарҳанг ва анъанаҳои хоси миллӣ мусоидат менамояд. Дар ҳақиқат сайёҳӣ яке аз соҳаҳои муҳими бо шуғл фаро гирифтани аҳолии қобили меҳнат, пешрафти дигар соҳаҳои хизматрасониву истеҳсолӣ ва аз ҳама муҳим муаррификунандаи таъриху фарҳанг ва табиат, анъанаҳои миллии тоҷикон байни ҷаҳонгардон ба ҳисоб меравад. Миллати тоҷик аз қадим соҳибҳунар, дорои фарҳанги воло ва суннатҳои неки аҷдодӣ буда, ба омӯзиш ва рушди ҳунармандӣ дар кишвари худ таваҷҷуҳи аввалиндараҷа медиҳад, ки шоиставу арзанда аст.

Табиист, ки соҳаи сайёҳӣ ва рушди деҳод ва бе фароҳам овардани шароити мусоиди сайругашт дар маҳалҳо чандон инкишоф намеёбад. Аз ин рӯ, хеле саривақтист, ки Сарвари  давлат дар Паёмашон ба ин масъала  диққати зарурӣ доданд. Гузашта аз ин, ба ҳамагон маълум аст, ки макони сайру гашти сайёҳон ва он ҷое, ки ҳунарҳои мардумии ин ё он халқу миллатҳо ба таври зарурӣ ҳифз гардидаву асолати худро гум накардаанд, маҳз деҳот ва маҳаллу минтақаҳо мебошанд. Агар ба таври дигар гӯем, рушди деҳоту соҳаи сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ ба ҳамдигар пайванди ногусастанӣ дошта, яке бе дигар рушду инкишоф намеёбанд.

Бо назардошти ин, барои саҳм гирифтан дар пешрафти сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ, ки яке аз самтҳои афзалиятноки рушди иқтисодиёти кишвар арзёбӣ шудааст, соҳибкорону сармоягузорони ватанӣ дар якҷоягӣ пайи инкишоф, рушд ва ободии Тоҷикистони сарсабз бошанд.

 

Давлатбӣ АСОМУДИНЗОДА,

иҷрочии хадамоти  иҷро дар ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанбе