Дар дунё шахсиятҳои наҷибе, ки истеъдоди фитрӣ ва қобилияти кашшофӣ доранд, гӯё маҳз барои ин ё он пеша таваллуд мешаванд. Онҳо дар кадом касбу коре ҳам бошанд, ба халқи худ хизмати арзанда мекунанд ва ҳам барои обрую эътибори Тоҷикистон хидматҳои хуб ба ҷо меоранд. Табиби ҳозиқ Темир Ҷӯраев аз ҳамин зумра инсонҳо буд.

 

Темир Ҷӯраев 27 ноябри соли 1943 дар деҳаи Ғазантараки ноҳияи Деваштич дар оилаи коргар ба дунё омад. Таҳсилашро дар муассисаҳои таълимии деҳа ва баъдан шаҳраки Ғончӣ идома дод. Дар омӯзишгоҳи шаҳри Хуҷанд ва баъдан дар Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абуалӣ ибни Сино бо омӯзиши нозукиҳои илми тиб машғул шуд ва соҳиби ихтисоси ҷарроҳ гардид.

Фаъолияти меҳнатиро дар беморхонаи ёрии таъҷилии шаҳри Душанбе ҳамчун ҷарроҳ оғоз намуда, баҳри ҳифзи саломатии шаҳрвандон ранҷ бурд. Бахшҳои бозомӯзӣ ва такмили ихтисосро дар шаҳрҳои Москва ва Душанбе гузашт. Рисолаи номзадиро ҳамчун аспиранти факултети ҷарроҳии ДДТТ ба номи Абуалӣ ибни Сино дар мавзӯи «Холесистиҳои шадид дар одамони фарбеҳ» сарбаландона дифоъ карда, ҷарроҳи дараҷаи олӣ эътироф гардид.

Медонем, ки ҷарроҳӣ нозукиҳои махсус дорад, камтарин иштибоҳ дар он бахшида намешавад. Табиби ҷарроҳ байни дониш, таҷриба, зиракӣ ва теғ қазоватгар аст. Ин ҳама неруҳоро бояд барои як мақсаду маром равона кунад ва ба борҳо ба марг пирӯз ояд. Зеро ӯ бо бузуртарин неъмат, бо ҳаёти одамон сарукор мегирад. Бавижа, Темир Ҷӯраев бояд ба беморону корафтодагоне ёрдам диҳад, ки онҳо дар ҳолати вазнин ва гоҳо беҳуш меоянд. 

Инчунин, устоди Донишгоҳи давлатии тиббии шаҳри Душанбе буд. То нимаи солҳои 90 – уми асри гузашта, ки дар шаҳри Хуҷанд донишкадаи тиббӣ фаъол буд, солҳо он ҷо омӯзгорӣ кард. То синни нафақа дар беморхонаи шаҳри Хуҷанд ҳамчун устоди мутахассисони соҳа фаъолият намуд. Бо сабаби беморӣ 9 феврали соли равон риштаи умри ин табиби некӯкор канда шуд.

Бояд зикр кард, ки Темир Ҷӯраев инсони хоксор буд, барои расондани ёрии тиббӣ ба аҳолӣ бидуни тамаъҷӯӣ аз дили соф хидмат мерасонд. Ин аст, ки имрӯз ҳам ӯро ҳамкасбону одамони корафтода ба некӣ ёд мекунанд. Хизматҳои ӯро давлату Ҳукумат бо якчанд сипосномаву ифтихорномаҳо  ва медалҳои ҷашнӣ қадр намудааст.

 

Б. САЛИМОВ, «Ҷумҳурият»