Ноҳияи Лахш дар баландии  зиёда аз 1500 метр аз сатҳи баҳр қарор дошта, беш аз 95 дарсади ҳудуди онро қаторкӯҳҳо ташкил медиҳанд ва барои рушди  соҳаи сайёҳӣ, махсусан туризми экологӣ ва кӯҳию варзишӣ  хеле мусоид мебошад. Иқлими хуб, боду ҳавои форам, табиати зебою дилкаш имконият медиҳанд, ки соҳаи сайёҳӣ рушд намояд.  

Бо дастгирӣ ва таваҷҷуҳи махсуси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ  соҳаи туризм дар ҳоли рушд қарор дорад. 

Ҳамсола ба мавзеъҳои сайёҳӣ сайёҳони зиёде ташриф оварда, тавассути майдончаи ҳавоӣ кӯҳнавардон ба қуллаи Исмоили Сомонӣ раҳсипор мегарданд. 

Аҳолии ноҳия даромаднокӣ ва беҳтар кардани шароити иқтисодии худро дар мавсими сайёҳӣ дарк карда, ба сохтмони меҳмонхонаҳо ва тарабхонаҳои замонавӣ шурӯъ намудаанд. Сокинон дар фурудгоҳ фурӯши ҳунарҳои мардумӣ ва дигар армуғонҳоро ба роҳ мондаанд.

Дар масофаи 26 километр дуртар аз маркази ноҳия мавзеи табобатии Тандиқул ҷойгир аст, ки бо оби шифобахшаш машҳур аст. Об аз таги замин фаввора зада баромада, 95 дараҷа гармӣ дорад. Ҳамагӣ 2 метр дуртар аз таги замин чашмаи оби хунук ҷорӣ аст, ки дидани он ба ҳар шахс ҳаловати тоза мебахшад. Мавзеи Тандиқул зебову дилфиреб буда, дар кӯҳдоман  ҷойгир шуда, диққати садҳо сайёҳони хориҷиву дохилиро ба худ ҷалб менамояд. 

Дар деҳаи Қоштегирмони Ҷамоати деҳоти Сартало ҳавзи калон дар масоҳати 5 гектар ҷойгир аст. Ин ҳавз дар мавзеи ниҳоят зебо дар доманаи кӯҳҳо ҷойгир мебошад, ки назари ҳар сайёҳро ба худ ҷалб месозад.

Дар деҳаи Ҷилондии Ҷамоати деҳоти Сурхоб дар баландии зиёда аз 2000 метр аз сатҳи баҳр ҳавзи Кабуд дар масоҳати 45 гектар ҷойгир буда, аз дигар ҳавзҳо бо хусусиятҳои ба худ хос фарқ мекунад. Яке аз хусусиятҳои ҳавз дар он аст, ки оби он пурра кабуд мебошад ва он оби софу шаффоф аст. Дар ин ҳавз ягон намуди моҳӣ ва дигар ҷондорҳои обӣ вуҷуд надоранд. Аз оби мусаффои он аҳолии деҳаи Ҷилондӣ ҳамчун оби ошомиданӣ истифода мебаранд.

Дар натиҷаи истифодаи оқилона ва  самараноки чунин захираҳои бойи табиӣ ва аҳамияти бештар додан ба таъмини шароитҳои зарурӣ, сайёҳони дохилию хориҷӣ ба ин мавзеъ ҷалб мегарданд, ки дар натиҷа ҷойҳои нави корӣ барои сокинон муҳайё гардида, барои даромади иловагӣ ба буҷети маҳаллӣ заминаи мусоид фароҳам омад.

 

Дилшод АМИРОВ,

«Ҷумҳурият»