Истиқлол – ин вожаи нурафшон мафҳумест, ки ба мо, ба миллати мо эҳёи тоза бахшидааст, вожа ва мафҳуме, ки моро аз нав сохтааст, подоши асрҳо барои халқи некманиш ва хайрхоҳу инсонпарвари мо будааст.

 

Имсол Истиқлолияти давлатии Тоҷикистони азизи мо 30 - сола мешавад. 30 сол дар пеши таърих шояд муддати тулоние нест, аммо барои миллати тоҷик ин 30 сол дар баробари асрҳо баҳо дорад, зеро қариб ҳар рӯзу ҳар соати ин 30 сол як пирӯзӣ, як комёбӣ, як дастоварди дурахшони даврони навини халқу кишвари моро таҷассум  сохтааст; зеро дар ин муддати кӯтоҳи таърихӣ халқи тоҷик тавонистааст аз ҳар рӯзу  ҳар соати он бо дарки баланди масъулияти ватандорӣ, бо майлу муҳаббати зиёди худшиносии миллӣ ва ҳадафҳои баланди  инсонӣ он қадар пурсамар истифода барад, ки ҷуброни асрҳоро барорад. Яъне, имрӯз бо сари баланду ифтихори миллӣ, бо Парчами парафшону Нишони давлатӣ, бо забони шевои давлатӣ, бо хуҷастагиҳои зиёди хоси миллӣ дар арсаҳои байналмилалӣ эътироф гардад. Ин кори осоне набуд, аммо заминаҳои қавии милливу сиёсиву таърихӣ, илмиву  адабиву фарҳангӣ, армони ҳазорсолаи халқи соҳибтамаддун, сабру таҳаммул ва шикастнопазирие, ки миллати мо ҳамеша дар ниҳоди неки инсонии худ доштааст, ба ӯ имкони ин буруз, ин комёбии таърихиро додаанд.  Бидуни шубҳа, нақши бузурги халқи заҳматдӯст, фарзандони фарзонаи миллат ва хусусан, Пешвои муаззами онро дар ин падидаи таърихӣ наметавон нодида гирифт.

Дастовардҳои хуҷаста ва бесобиқаву таърихии халқи тоҷик дар ин 30 соли соҳибистиқлолӣ моро ба ояндаи неку файзбор ва пурсамари Ватани азизамон умедвор месозанд. Имрӯз вожаи Тоҷикистон ҳамрадифи тинҷиву амонӣ, башардӯстиву хайрхоҳӣ, созандагиву пояндагӣ ва хушбахтӣ садо медиҳад. Мардуми олам ба Тоҷикистони шукуфони мо, ба халқи хайрхоҳу некманиши он, ба суннатҳои баланди инсонпарваронаву башардӯстонаи  мардумаш  бо чашми меҳру муҳаббат менигаранд ва ин худ яке аз дастовардҳои хуҷастаи сиёсати давлатдории мост. 

Аз ин рӯ, зиндаву поянда бод Истиқлолияти давлатии Тоҷикистони азиз ва халқи куҳанбунёду соҳибтамаддуни он! Мубораку хуҷаста бод 30 соли пур аз пирӯзиҳову дастовардҳои бузурги халқи некбунёду заҳматдӯсту ватанпарвари тоҷик! Ва чунон ки Пешвои муаззами мо фармудаанд: “Тоҷикистон, ба  пеш!” 

 

Камол НАСРУЛЛО, 

Шоири халқии Тоҷикистон