Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои миллати мо хизматҳои бузурги таърихӣ карда, халқро аз парокандагӣ, миллатро аз нестшавӣ ва давлатро аз фурӯпошӣ наҷот дод. Таҳти роҳбарии ӯ пояҳои давлатдорӣ, заминаҳои низоми ҳуқуқӣ ва нахустин Конститутсияи кишвари соҳибистиқлол қабул шуд. 

Таҷрибаи сулҳи тоҷикон, ки меъмори он Ҷаноби Олӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад, аз ҷониби созмонҳои муътабари ҷаҳонӣ ҳамчун падидаи нодир ва омӯзанда эътироф гашта, обрӯву эътибори давлату миллати моро дар арсаи байналмилалӣ чун миллати мутамаддину фарҳангӣ боз ҳам афзун гардонд.

Бо ифтихор бояд гуфт, ки ҳамаи пешравию дастовардҳо дар тамоми соҳаҳо ба шарофати сиёсати оқилонаву хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишварамон Ҷаноби Олӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омадаанд ва ин раванд бебозгашт хоҳад буд.