Миллати тоҷик соҳиби оину суннатҳои бостонӣ ва фарҳанги қадимӣ буда, дар тамаддуни ҷаҳонӣ саҳми сазовор гузоштааст. Суннату оинҳои нек ва ҷашнҳои миллии мо, мисли Наврӯз, Меҳргон ва Сада, дар тули таърих барои тарғиби ахлоқу маънавиёти созанда хизмат кардаанд.

Эмомалӣ РАҲМОН

 

Мардуми заҳматкаши ноҳияи Нуробод низ ба хотири пос доштани урфу одати ниёгон ва ҳифзи анъанаҳои миллӣ Ҷашни Садаро бо шукӯҳу шаҳомати хос таҷлил намуданд.

Додарҷон Ҷобирзода, раиси ноҳия, мардумро аз таърихӣ будани Иди Сада огоҳ намуда, иброз намуд, ки: «Сада яке аз ҷашнҳои мавсимию маросимии мардуми ориёитабор, аз ҷумла ниёгони тоҷикон буда, он ҳамчун рамзи омодагӣ ба киштукори баҳорӣ ва муждаи Наврӯз пазироӣ мегардад. Эҳёи таҷлили пуршукӯҳи ҷашнҳои бостонии миллати куҳанбунёд навидест, ки бо шарофати Истиқлоли давлатӣ ва таваҷҷуҳи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон амалӣ мешавад. Сада рамзи рафтани нимаи зимистон буда, ба мардум муждаи нахустини баҳор меорад ва деҳқононро барои киштукори саҳро омода менамояд. Иди Сада ба гулшани рӯшноиафзои хеш сардиҳои зимистонро ба гармиҳои баҳор пайваст намуда, 50 рӯзу 50 шаби фарорасии Ҷашни байналмилалии Наврӯзро  мардум бесаброна шумурда, ба пазироии бузургтарин ҷашни сол ва истиқболи соли нави аҷдодӣ – Наврӯзи оламафрӯз омода мегарданд».

Боиси зикр аст, новобаста аз сардии ҳаво мардуми ноҳия маҳсулоти кишоварзӣ ва ҳунарҳои мардумиро ба маърази  тамошо гузошта, бо нархи арзон дастраси мардум намуданд. Иди Сада, ки ҷамъбасти фаъолияти яксолаи кишоварзон, тарҳрезии нақшаҳо дар соли нав, сарфароз гардондани пешқадамон ва омодагии соҳа ба киштукори баҳорӣ буда, қалби ҳар фарди ватандӯстро барои ободии диёри хеш бедор менамояд. Ба ин хотир, аз ҷониби раиси ноҳия як қатор кишоварзони маҳаллӣ ба муносибати Ҷашни Сада ифтихорнома сарфароз гардонда шуданд. Чорабинии фарҳангӣ низ хотири бошандагонро шод намуд. 

 

Гулнисои САЪДОНШО, «Ҷумҳурият»