Таҳдиду таҳқири Мамадбоқир Мамадбоқиров нисбат ба Лутфулло Наврӯзов, сардори Раёсати маорифи Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, боиси нигаронӣ аст. Мамадбоқир Мамадбоқиров, сокини маҳаллаи Хоруғи Болои шаҳри Хоруғ, бо чунин кирдори маҳалгароӣ ва рафтори ғайриқонуниаш бори дигар чеҳраи воқеиашро ба мардум нишон дод, ки мавсуф аз ҷинояткорон ва ташкилкунандагони амалҳои ҷиноятӣ дар ВМКБ маҳсуб меёбад.

Номбурда шоми 29 январи соли равон, дар ҳолати мастӣ  бо яроқ ба манзили истиқоматии Лутфулло Наврӯзов, сардори Раёсати маорифи ВМКБ даромада, ӯро мавриди латукӯб ва таҳқир қарор додааст, ки ин амалаш нобахшиданист ва бояд дар назди қонун ҷавоб гӯяд. Ин дар ҳолест, ки дар қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон манзили шахс дахлнопазир ва ворид  шудан  ба  манзилро бе ризои шахсони маскуни он манъ кардааст.

Мавсуф ба Лутфулло Наврӯзов “ту аз куҷо мешавӣ?” гуфта суол додааст, ки ин суол аломати зуҳуроти бади маҳалгароист. Мо бояд хуб дарк намоем, ки муҳим аз куҷо будан нест, балки муҳим тоҷикистонӣ будан ва барои пешрафти Тоҷикистони соҳибистиқлол хизмат намудан аст, на душманиву бадхоҳӣ! 

М. Мамадбоқиров аз ҷинояткорон пуштибонӣ мекунад ва дар меҳвари кору пайкораш манофеи миллӣ ва халқи сарбаланди Бадахшон дида намешавад. Амалу рафтори ӯ шаҳодат бар он аст, ки  саводи казоӣ надорад ва халқро ба ҷудоиандозиву гумроҳӣ мебарад. 

Мардуми Бадахшон бояд хуб дарк намоянд, ки Мамадбоқир Мамадбоқиров комилан бо барномаи тарҳрезишудаи душманон ва бадхоҳони миллати тоҷик рафтор намуда, амру супориши хоҷагонеро иҷро мекунад, ки нисбат ба давлату миллати мо носипосу душмананд. Агар саҳфаи умри мавсуфро варақ занем, ҳамеша ба ҷинояту ҷинояткорӣ машғул буда, сабаби нооромии мардум гаштааст. Вай бо ҷинояту ҷинояткорӣ дар байни мардум бо лақаби “Боқир”, “Боқир - авбош”, “Боқир - қумандон” шинохта шудааст. 

Тасдиқи ин гуфтаҳоро мо дар амалкарди ӯ нисбат ба сардори Раёсати маорифи ВМКБ мушоҳида карда, дар ин робита, аз мақомоти дахлдор талаб менамоем, ки Мамадбоқир  Мамадбоқиров бо пайравону ҳамандешонаш ба ҷавобгарӣ кашида шавад, то ки ҷудоиандозиву маҳалгароӣ миёни мардуми Бадахшон решакан гардад.   

Аз рафтору кирдори пайваставу ҷинояткоронаи М. Мамадбоқиров хулоса баровардан мумкин аст, ӯ ҳамеша ба манфиати шахсӣ ва иғвогариву дасисабозӣ миёни мардум, дигар шуғле надорад.  

Ин гуна афрод бозичаи дасти гурӯҳҳои ҷиноятӣ ва душманони миллати тоҷиканд ва барои мардуми сарбаланди Бадахшон, хосатан шаҳри Хоруғ, танҳо нооромиву бадбахтӣ ва ҷудоиандозӣ меоранд. 

Агар мо хоҳем, ки насли наврасу ҷавонон дар руҳияи илм, инсондӯстӣ, худшиносӣ, ватандӯстиву меҳанпарастӣ тарбия ёбанд, ин гуна афроди ҷиноятпеша ва худхоҳу дастнигар бояд дар ҷомеаи мо набошад! 

Ҷойи чунин шахсон ҳаргиз миёни ҷомеаи солим нест!

 

Сорбони РУСТАМ, 

устоди ДДХ ба номи 

академик Б. Ғафуров