Чанде пеш Зиннатуллоҳ Исмоилзода, рӯзноманигори шинохта, ду китоби таълифкардааш: «Жанрҳои ва баъзе қолабҳои нав дар журналистика» ва «Паҳно»-ро  аз чоп баровард, ки дастраси алоқамандони соҳа ва ҳаводорони  журналистика гардид.

Китоби нахустин хусусияти таълимӣ-методӣ дорад ва, асосан,  барои донишҷӯёни ихтисоси журналистика ва кормандони воситаҳои ахбори омма таълиф шудааст. Зарурати бештари навиштану нашр ва моҳияти онро Муҳаммадюсуф Имомзода, академики Акдемияи миллии илмҳои Тоҷикистон, дар сарсухани асар ба номи «Нақши касбият дар шинохти жанрҳо» чунин шарҳ медиҳад: «Китоб бо назардошти фарогирии  чандин ҷузъиёту паҳлуҳои навин, дорои  аҳамият аст. Дар он хусусияти таълимиву методӣ афзалият дошта, системаи  жанрии журналистикаи гузаштаву имрӯза  ба таври маҷмуӣ фаро гирифта шудааст».

Ҳамин тавр, китоб аз қисматҳои «Таҳаввулоти жанрҳо, жанрҳои хабарӣ, жанрҳои таҳлилӣ, жанрҳои публитсистӣ - бадеӣ, интернет - журналистика, жанрҳои интернетӣ, шабакаҳои иҷтимоӣ ва иртиботӣ» иборат мебошад. Махсусан, дар бахшҳои «жанрҳои интернетӣ», «шабакаҳои иҷтимоӣ ва иртиботӣ»  маълумоти наву зарурӣ барои рӯзноманигорону донишҷӯён ҷой дода шудаанд, ки омӯзишашон ба ҳангоми тадрис  таъсири нек  гузошта метавонанд.

Китоби дувуми муаллиф, тавре зикр гардид, «Паҳно» ном дорад. Он фарогири очерку ҳикояҳои хурде  мебошад, ки дар солҳои гуногун навишта шудаанд. Дар онҳо ҳамзамон Зинатуллоҳ Исмоилзода аз таҷрибаи омӯхтааш дар наздики 30 соли фаъолияти журналистӣ ёдовар мешавад. Инчунин, дар хусуси  шахсиятҳои барҷаставу шинохтаи кишвар, ки дар рушди  ин соҳа ва дигар соҳаҳои ҳаётан муҳим нақши бориз доштаанд, маълумот медиҳад. Ӯ дар оғози китоб менигорад, ки дар ин муддати фаъолияти журналистӣ ба тақозои ин касби пуршараф қариб ба тамоми гӯшаҳои кишвар ва мамлакатҳои зиёди хориҷӣ сафар карда, дидаву шунидаҳояшро  ба ҷуз аз барномаҳои радиоиву телевизионӣ  ёддошт намудааст. Яъне, дар «Паҳно», инчунин, ҳамин гуна ёддоштҳо ҷойи намоёнро доранд, ки барои хонандагон, навомӯзандагони  соҳа муфид мебошанд. Забони навиштаҳо содаву фаҳмову равон ҳастанд ва бо ҷаззобияташон  хонандаро ҷалб мекунанд. Ҳамин тавр, ҳар ду китоб туҳфаи арзишмандест барои  алоқамандони соҳаи журналистика  ва ҳаводорони матнҳои журналистиву бадеӣ.

 

Абдуқодири РАҲИМ, «Ҷумҳурият»