Яке аз бахшҳои умдаи ин соҳа рушди сайёҳии дохилист ва дар равнақу ривоҷи он қадами аввалро худи мо бояд гузорем. Дар ин бобат, бештари қишрҳои ҷомеа бетарафанд ва огоҳ нестанд, ки ояндаи сайёҳии дохилӣ дар дасти мост. Масалан, агар назарпурсӣ гузаронем, аксари мардуми мо Саразм (шаҳри Панҷакент), Қалъаи Ҳисор, Карон (ноҳияи Дарвоз), Сари Хосор (ноҳияи Балҷувон), Аҷинатеппа (ноҳияи Вахш), Хазинаи Амударё, Тахти Ҷамшед (ноҳияи Қубодиён), Боғи ботаникии Помир (шаҳри Хоруғ), Гармчашма (ноҳияи Ишкошим)-ро на танҳо надидаанд, балки тамоман маълумот ҳам надоранд. 

Ниҳодҳои дахлдор, ширкатҳои сершумор ба ин самт таваҷҷуҳи  зарурӣ  зоҳир  намекунанд. Бештар ба ҷалби ҳамватанон ба  боздид  аз хориҷи мамлакат ва ё сайёҳони хориҷӣ ба Тоҷикистон машғуланд. Вобаста ба ин, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми худ ба Маҷлиси Олии мамлакат  пешниҳод намуданд, ки бо мақсади боз ҳам тавсеа бахшидани соҳаи сайёҳӣ, истифодаи самараноки имкониятҳои мавҷуда дар ин самт, густариши раванди танзими давлатӣ ва дастгирии сайёҳии дохиливу хориҷӣ ва омода кардани кадрҳои болаёқат соли 2017 дар назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон сохтори алоҳида оид ба соҳаи сайёҳӣ таъсис дода шавад. Ин иқдоми Сарвари муаззами кишвар саривақтӣ буда, бо итминон метавон гуфт, ки баъди таъсиси Кумитаи рушди сайёҳӣ таваҷҷуҳ ба сайёҳии дохилӣ низ бештар шуд.  Ҳоло мо дар бораи ҷойҳои таърихиву саёҳатии Бадахшону Рашту Ҳисор, Кӯлобу Балҷувону Лахш, Қубодиёну Шаҳритус, Истаравшану Деваштич ва дигар манотиқи мамлакат тавассути васоити ахбори омма ошно мешавем.  Ҳол он ки ваҳдати воқеӣ аз рафтуомад ба хона, деҳа, ноҳия, шаҳри ҳамдигар, шиносоӣ бо урфу одат, анъана ва хислатҳои умдаи сокинони манотиқи гуногуни кишвар ибтидо мегирад. Агар мо битавонем  сайёҳони дохилиро дар хонаҳои хоҳишмандон ҷой бидиҳем, нуран ало нур мешавад. Ин таҷриба кайҳост, ки дар мамолики мутамаддин роиҷ аст. 

Масалан, бо иқдоми роҳбарияти муассисаҳои таълимӣ ҳар моҳе хонандагонро ба тамошои ин ё он гӯшаи таърихӣ ва минтақаи сайёҳӣ -табобатӣ бурдан, айни муддаост. Ҳоло дар шаҳри Душанбе, ки даҳҳо муассисаҳои таълимӣ фаъоланд, ҳазорон хонандагоне ҳастанд, ҳатто қалъаи Ҳисорро, ки ба шаҳр басо наздик аст, надидаанд. Бовар дорем, ки барои фарзандонамон ва вусъат ёфтани ҷаҳонбинии онҳо тамошои қалъа ва ҳам муассисаи «Харбуза», ки ба ифтихори 3000-солагии шаҳри Ҳисор қомат афрохт, муфид хоҳад буд. Ба ин восита, хонандагон дар бораи як гӯшаи ҷуғрофии кишвар маълумот пайдо мекунанд.

Дар ин хусус иқдоми беназири Пешвои миллат таъсиси Донишкадаи махсус доир ба сайёҳӣ аст: «Ба хотири муҳайё кардани шароити муосири таълимӣ барои тарбияи кадрҳо пешниҳод менамоям, ки дар заминаи Донишкадаи соҳибкорӣ ва хизмат Донишкадаи сайёҳӣ, соҳибкорӣ ва хизмат таъсис дода шавад».

Воқеан ҳам, «рушди сайёҳӣ ва тарбияи кадрҳои баландихтисос дар ин самт ба пешрафти иқтисоди миллии кишвар такони ҷиддӣ бахшида, шумораи сайёҳонро ба мамлакат зиёд менамояд ва барои таъсиси ҷойҳои корӣ имкони бештар фароҳам меорад».

Аз ин хотир, мехостем, ки ҳар омӯзгор, ба вижа роҳбарони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумӣ ибтикоротро вобаста ба сайёҳии дохилӣ пиёда созанд. Саёҳати гурӯҳии ҳамдиёронро ба шаҳру навоҳии мамлакат ташкил намоянд, онро тарғиб кунанд, мардумро ба боздид аз Саразми бостон, қалъаҳои Ҳулбук, Темурмалик, Муғ, водии сеҳрангези Яғноб, ҷойҳои таърихии Боми Ҷаҳон ҷалб кунанд.

 

Мунира НАБОТОВА,

омӯзгори Гимназияи хусусии «Кафолат»