Ҳар бор ки ба шаҳри Панҷакент меоям, бо дарёфти фурсат ҳатман вориди  ин “Боғи тиллоӣ” мешавам. Мушоҳидаҳоям аз солҳои қаблӣ ҳамин аст, ки ин ҷоро аз хурд то калон дӯст медоранд. Аҷоибиву нодирии боғ дар он аст, ки ҳамеша ва дар ҳама мавсим, ҳатто дар фасли сармои зимистон, аз одам холӣ нест. Ба қавли пирони кору ҳолдонҳо ба ин ҷо дуои хайри бузургон рафтааст, ҳамешагӣ серодам ва бофайзу бобаракат аст. 

Ҳар меҳмон ва ё сокинони ҷамоатҳо, ки ба  шаҳр меоянд, то иҷрои корашон - омодашавии  ҳуҷҷатҳо ё ба ҷойи кор ҳозир шудани масъулини ташкилоту муассисаҳо  дар “Боғи тиллоӣ” мунтазир мешаванд. Ҳамин таҷрибаро чандин бор камина низ паси сар кардаам. 

Ба таъсисёбии ин боғ 48 сол мешавад ва  ин ҷо ба маънои томаш ба як макони вохӯриву  нахустин мулоқоти ошиқон, марҳилаи аввали гуфтушуниди тоҷирону  мавзеи шиносоӣ  ва интизории ёру рафиқ, ҷойи афсонае ба тифлакон мубаддал шудааст. Пасон, фаҳмидам, ки  маҳз бо ҳамин хусусиятҳояш ин боғро “тиллоӣ” унвон кардаанд. Масоҳати боғ бино ба иттилои директораш Содиқҷон Раҳмонқулов  1,18 гектарро ташкил медиҳад. Аслан,  мутобиқ бо он лоиҳае, ки барои ин боғи фарҳангӣ дар солҳои нахусти таъсисёбиаш бояд аз 2 гектар зиёд бошад, вале бо назардошти он ки боғ дар маркази шаҳр, дар яке аз мавзеъҳои сернуфузи аҳолӣ қарор дорад, аз назари ташкилоту муассисаҳо ва соҳибкорон  дур намонда, барои фаъолияти худ ба қавли мардум “кам-кам” ҷудо карда гирифтаанд. Бо вуҷуди ҳамин, ин ҷо дӯстдоштатарин боғеву гӯшае ба сокинони шаҳру меҳмонон табдил ёфтааст. Соҳибони боғ бо диди худ онро ороиш медиҳанду бо гулҳои рангоранг шукуфону бо буттаҳои ҳамешасабз хуррам мегардонанд.  

Гӯшаи тифлакон таваҷҷуҳи касро ба худ ҷалб мекунад:  аттраксион дар шакли киштиву гулҳо ин ҷо дар ихтиёри эшон аст, ҳамчунин,  болои  сабзаҳои махмалин  бозичаҳо бо симои парандаву ҳайвонҳои гуногун гузошта шудаанд, ки хеле ҷолиб ба чашм расида, шомгоҳон боз чароғон шудаву  тифлону наврасонро ба худ ҷалб месозанд. Охир, беҳуда нагуфтаанд, ки қалби тифлро шодиву нишот бахшидан Худоро  шод кардан аст.

– Файзу баракати боғро мо ҳам нахуст дар муносибат бо ҳамин тифлакону наврасон мебинем.  Талош дорем барои онҳо боз шароитҳои фароғатиро муҳайё гардонем, –мегӯяд Содиқҷон Раҳмонқулов. 

 Дар боғ, ҳамчунин, бо иштироки аҳли ҳунар, санъаткорони маҳаллӣ барномаҳои хуби  театрикунонидашуда доир гашта, тамошобинонро  ҷалб мекунад.

Бо назардошти зиёдшавии аҳолии Панҷакент ва доман густурдани шаҳр зарур аст, ки масъулон дар таҷдиду навсозии боғи дигари фарҳангиву фароғатии ба номи Камоли Хуҷандӣ тадбирҳои мушаххас андешанд.

 

Ҷовиди АШТӢ, “Ҷумҳурият”