Рӯзномаи «Ҷумҳурият» дар арафаи Соли нави милодӣ бо туҳфаҳои арзишманди идона ва дигар маводи ниёзи аввал барои хушнуд намудани  тарбиятгирандагони  Муассисаи давлатии «Маркази дастгирии оила ва кӯдаки № 2»-и шаҳри  Душанбе шарафёб шуд. Табъи тарбиятгирандагони  марказ, хусусан бо дидани халатачаҳои пур аз ширинии гуногун, болида гашт. Воқеан, мақсад аз дидорбинии мо аз Марказ, лаҳзае ба даст овардани дили тифлакони маъсум буд. 

«Маркази дастгирии оила ва кӯдаки № 2»-и шаҳри  Душанбе яке аз муассисаҳоест, ки  кӯдакони то 6-солаи ятим, нимятим, бепарастор, кӯдаконеро, ки волидонашон дар маҳбасанд ё бемории руҳӣ доранд, ба таълиму тарбия фаро гирифтааст. Кӯдакон, ки дар 6 гурӯҳ таълиму тарбия мегиранд, аслан ба чизе ниёз надоранд. Ҷойи зисташон гарм асту озода, хӯрокашон низ нарму саривақтӣ. Даҳҳо навъи бозичаву лавозимоти дигаре, ки барои ҳушманд ва боло бурдани завқи зебоипарастиашон мусоидат менамояд,  фаровон мебошад.  Албатта, мураббияҳои Марказ ҳам бо онҳо хушмуомилаанд. Ягона чизе, ки тифлакони Марказ боз ҳам бештар ниёз доранд, таваҷҷуҳ ва муҳаббат аст, ки ҳар яки мо ба онҳо бояд арзонӣ бидорем. Ҳарчанд ҷойи муҳаббати модар ё падарро муҳаббати дигаре иваз карда наметавонад. 

Ҷумъазода Фирӯз, сардори шуъбаи ҳуқуқи рӯзнома, зимни шодбошии кӯдакон ва тақдими туҳфаҳо гуфт: «Кӯдакони ятиму ниёзманд дар кишвари мо зери  ғамхории  давлат ва таваҷҷуҳи махсуси Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қарор доранд. Мо ин кӯдаконро бепарастор гуфта наметавонем, зеро парастори онҳо Сарвари давлат ва мову шумоему пуштибонашон давлат». 

Воқеан,  ғамхории давлату Ҳукумат, хусусан Пешвои миллат, нисбат ба онҳое, ки аз навозиши падару модар барвақт маҳрум шудаанд, назаррас аст. Роҳбари давлат ҳамеша сари онҳоро сила менамоянд ва барояшон беҳтарин шароити таълиму тарбияро фароҳам меоранд. Ҳамзамон, дар ҳамаи сафарҳояшон ба шаҳру навоҳии мамлакат нахуст ба дидори ятимону бепарасторон мераванд, таъкид мекунанд: «Ман  ҳеҷ вақт ягон ятимро  дар нимароҳ намемонам, меомӯзонам, тарбия мекунам ва ба ҳаёти мустақилона гусел менамоям». 

Мураббияи Марказ Рафоат Салимова, ки собиқаи 15-солаи корӣ дорад, дидорбинии кӯдаконро аз ҷониби нафарони касбу кори гуногун, хосса Нашрияи расмии Ҷумҳурии Тоҷикистон – рӯзномаи «Ҷумҳурият» дар арафаи Соли нави милодӣ аз фазилатҳои  неки инсонӣ арзёбӣ кард. Дар ин маврид, аз ҷумла гуфт: «Лутфу эҳсон ба атрофиён, дасти ниёзмандеро аз рӯи имконият гирифтан, аз ҷумлаи  хислатҳои наҷиби инсонӣ мебошад. Соли дуюм аст, ки кормандони рӯзнома бо дастовез ва ихлосу муҳаббати хос дар арафаи Соли нав ба шодбошии кӯдакон меоянду бо ҳузурашон ба тифлакон як ҷаҳон шодӣ ҳадия мекунанд. Ин ташриф, аз ҷониби дигар,  далели он аст, ки онҳо нисбат ба имрӯзу ояндаи  ин қишри ҷомеа бетафовут нестанд, ки ин хеле муҳим мебошад».

Дар ҳақиқат, чанд лаҳзае, ки кормандони мо дар ҳузури ин тифлакон буданд, шодии онҳоро интиҳо набуд. Шеър хонданд, зери оҳанги фораму қалбошӯб рақсиданду шодӣ карданд ва мо низ бо онҳо ҳамроҳ шудем. 

Идораи рӯзнома оянда низ чунин ибтикори хайрхоҳонаро дар пайравӣ ба муассиси худ Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон идома медиҳад. Дуруст аст, ки:

Ҳар кӣ хандонад ятими хастаро,

Боз ёбад ҷаннати дарбастаро.

 

Фарзонаи ФАЙЗАЛӢ, «Ҷумҳурият»